Fëmijët që rriten pranë gjyshërve marrin më shumë se dashuri – ata mësojnë durimin, respektin, vetëbesimin dhe mirësinë që i shoqëron gjithë jetën.
Roli i gjyshërve është i veçantë: i ngjashëm me atë të hallave apo tezeve, por më i thellë dhe i lidhur ngushtë me përvojën jetësore dhe moshën. Ata janë gjithmonë aty për t’u kujdesur për nipërit, për t’i përkëdhelur, për t’u ofruar dashuri të pakushtëzuar, përqafime, puthje e shpesh edhe dhurata.
Nuk është për t’u habitur që çdo fëmijë dëshiron të jetë “i preferuari” i gjyshes apo gjyshit, edhe pse ata, si prindërit, nuk do ta pranonin kurrë hapur. Kjo nuk do të thotë se gjyshërit duan më shumë një fëmijë se një tjetër, por ndonjëherë, për shkak të rrethanave, kalojnë më shumë kohë me njërin ose thjesht përputhen më mirë në karakter.
Mundesh me e lexu edhe…
Gjyshërit janë një thesar i vërtetë për fëmijët – me dashurinë, përvojën dhe kujdesin e tyre ata formësojnë karaktere të qëndrueshme, të ndjeshme dhe plot dritë.
Në çdo rast, fëmijët që rriten pranë gjyshërve, veçanërisht ata që marrin më shumë kujdes e afeksion, zhvillojnë disa cilësi të mrekullueshme që shpesh i shoqërojnë edhe në moshë të rritur, transmeton Telegrafi.
1. Kanë ndjenjë të fortë identiteti familjar
Fëmijët që janë të lidhur ngushtë me gjyshërit rriten duke dëgjuar histori për të kaluarën e familjes, për brezat e mëparshëm dhe rrënjët e tyre. Duke kaluar kohë me gjyshërit, ata mësojnë të njohin historinë e familjes dhe të ndihen krenarë për origjinën dhe mbiemrin që mbajnë.
2. Janë empatikë
Koha e kaluar me brezin më të vjetër zhvillon ndjenjën e mëshirës dhe mirëkuptimit. Fëmijët shpesh bëhen dëshmitarë të sfidave shëndetësore apo emocionale të gjyshërve, dhe përmes tyre kuptojnë se jeta nuk është gjithmonë e lehtë. Kështu mësojnë të ndihen me zemër për të tjerët, një cilësi që e bartin gjatë gjithë jetës.
3. Janë të durueshëm
Me kalimin e moshës, gjyshërit lëvizin apo reagojnë më ngadalë, e ndonjëherë nuk janë shumë të aftë me teknologjinë moderne. Për fëmijët që kalojnë shumë kohë me ta, kjo bëhet një mësim praktik i durimit dhe mirëkuptimit.
4. Janë të qëndrueshëm
Gjatë kohës me gjyshërit, fëmijët i shohin ata duke kaluar vështirësi dhe sfida, dhe mësojnë se jeta kërkon forcë dhe këmbëngulje. Ata kuptojnë se rrëzimet janë pjesë e jetës, por gjithmonë mund të ngrihesh përsëri, një mësim jetik që mbetet përgjithmonë.
5. Kanë aftësi të mira komunikimi
Gjyshërit vijnë nga breza ku bisedat ballë për ballë kishin rëndësi thelbësore. Duke kaluar kohë me ta, fëmijët mësojnë të dëgjojnë me vëmendje, të shprehen qartë dhe të vlerësojnë fuqinë e komunikimit të sinqertë.
6. Respektojnë të moshuarit
Të rritur në dashuri dhe respekt ndaj gjyshërve, këta fëmijë përçojnë të njëjtin respekt edhe për njerëzit e tjerë të moshuar. Kjo ndjenjë admirohet dhe shndërrohet në pjesë të karakterit të tyre.
7. Janë tregimtarë të mirë
Nuk ka asgjë më të bukur se kujtimet e fëmijërisë teksa je në prehrin e gjyshes apo gjyshit, duke pirë një kakao të ngrohtë dhe duke dëgjuar historitë e tyre. Këto momente ushqejnë imagjinatën dhe ndihmojnë fëmijët të mësojnë artin e rrëfimit, që shpesh e përsosin më vonë në jetë.
8. Kanë vetëbesim të lartë
Fëmijët që janë të preferuarit e gjyshërve marrin shumë lëvdata, mbështetje dhe inkurajim. Ky përkrahje e vazhdueshme u jep ndjenjën se janë të vlefshëm dhe të aftë, duke ndërtuar një vetëbesim të fortë që i ndihmon në çdo fazë të jetës.
9. Janë mbështetës ndaj të tjerëve
Dashuria dhe mbështetja që marrin nga gjyshërit krijon modele pozitive empatie dhe përkushtimi. Ata mësojnë të jenë të fortë dhe të pavarur, por edhe të gatshëm të ndihmojnë e të përkrahin njerëzit përreth.
10. Dinë të vlerësojnë gjërat e thjeshta
Momentet e qeta me gjyshërit, bisedat, lojërat, tregimet, i mësojnë fëmijët të vlerësojnë jetën për gjërat e vogla e të sinqerta. Kështu ata rriten duke dashur gjestet e vogla dhe lidhjet njerëzore të sinqerta, më shumë se dhuratat e shtrenjta apo lavdinë boshe. /Telegrafi/
Përgatiti:
