Peshqirët që përdorim për t’u tharë kanë përdorim të shpeshtë dhe mbledhin shumë mikrobe gjatë procesit. Por sa gjatë duhet të presim përpara se t’i fusim në larje?
Me siguri sot e keni përdorur një për t’u tharë. Por sa i pastër ishte ai peshqir?
Shumë prej nesh i fusim në makinë larëse një herë në javë, ndërsa një studim me 100 persona tregoi se rreth një e treta e tyre e bënin këtë një herë në muaj. Disa të tjerë, sipas një sondazhi në Mbretërinë e Bashkuar, pranojnë se e bëjnë vetëm një herë në vit, shkruan BBC, përcjell Katror.info.
Dhe megjithëse fijet e buta të peshqirëve mund të mos tregojnë ndonjë shenjë papastërtie, ato janë një terren ideal për miliona mikrobe.
Studimet kanë treguar se peshqirët mund të kontaminohen shpejt me baktere që gjenden zakonisht në lëkurën e njeriut, por edhe me ato që gjenden në zorrët tona.
Edhe pas larjes, trupat tanë janë të mbuluar me mikrobe dhe, siç pritet, kur fshihemi, disa prej tyre transferohen në peshqir. Por mikrobet që jetojnë në peshqirët tanë vijnë edhe nga burime të tjera kërpudha dhe baktere ajrore mund të vendosen në fijet e peshqirëve ndërsa ato janë varur për t’u tharë, disa baktere vijnë edhe nga uji që përdorim për t’i larë.
Në Japoni, është e zakonshme që disa familje të përdorin ujin e mbetur nga banja për larjen e nesërme
Për ata që preferojnë të thajnë peshqirët në të njëjtën dhomë ku ndodhet tualeti, ka disa lajme të pakëndshme, sa herë që shtypni butonin e shkarkimit të ujit, me shumë gjasë peshqirët aty pranë mbulohen me baktere nga tualeti, së bashku me grimca të mbetjeve trupore të familjes suaj.
Me kalimin e kohës, mikrobet mund të formojnë një ‘film biologjik’ në peshqirë, duke ndryshuar pamjen e tyre. Pas dy muajsh përdorimi, edhe me larje të rregullta, bakteret që ndodhen në fijet e pambukut fillojnë të bëjnë që pëlhura të duket e zbehur.
Megjithatë, sasia dhe llojet e baktereve varen nga zakonet e larjes në familje. Kështu, pyetja kryesore është: sa e arsyeshme është të shqetësohemi për bakteret që mund të jenë në peshqirët tanë?
Nëse ndani peshqirët me të tjerët, rreziku për të marrë diçka të pakëndshme rritet.
Subjekti i larjes së peshqirëve mund të duket i parëndësishëm, por Elizabeth Scott, profesore e biologjisë dhe bashkëdrejtuese e Qendrës për Higjienë dhe Shëndet në Shtëpi dhe Komunitet në Universitetin Simmons në Boston, SHBA, është e interesuar për atë që mund të tregojë mbi mënyrën se si mikrobet përhapen në shtëpi.
“Çdo gjë që mund të na dëmtojë në një peshqir ka të ngjarë të vijë nga një njeri,” thotë ajo.
Në lëkurën tonë jetojnë deri në 1,000 lloje të ndryshme bakteresh, përveç shumë viruseve dhe kërpudhave të tjera. Por shumica prej tyre janë të dobishme, na mbrojnë nga infeksionet, ndihmojnë në zhvillimin e sistemit tonë imunitar dhe shpërbëjnë disa kimikate që hasim çdo ditë.
Megjithatë, disa baktere që gjenden në peshqirë, si Staphylococcus, Escherichia coli, Salmonella dhe Shigella, mund të jenë patogjenë oportunistë dhe të dëmtojnë nëse futen në plagë ose në njerëz me imunitet të dobësuar.
Peshqirët e duarve dhe ato të kuzhinës, që përdoren për enë, duar dhe sipërfaqe, mund të jenë burim përhapjeje për patogjenë ushqimorë.
Për të reduktuar mikrobet, Scott rekomandon larjen e peshqirëve një herë në javë, me temperatura 40-60°C dhe detergjentë antimikrobë. Peshqirët duhet të thahen në diell për të reduktuar më tej ngarkesën bakteriale. /Katror.info
Përgatiti:
