Si duket jeta në ujë? Këtë më së miri e dinë banorët e qyteteve dhe fshatrave të shumta që kanë ndërtuar shtëpitë e tyre buzë deteve, lumenjve apo liqeneve.
Jeta në ujë është vërtet unike sepse ofron pamje spektakolare dhe perëndime të diellit çdo ditë, por në të njëjtën kohë sjell me vete edhe sfida të shumta si stuhi, përmbytje apo cunami. Një vend i tillë jashtëzakonisht magjepsës është fshati piktoresk i Ganvie, i njohur si “vendi më i madh lundrues në Afrikë”.
Këtu, njerëzit në ujë me plot kuptimin e fjalës bëjnë gjithçka: shoqërohen, blejnë në treg, udhëtojnë me varkë në shkollë ose në punë, dhe madje shkonjnë edhe në kishë! Ganvie Village është një shembull i jashtëzakonshëm i jetës së ndërthurur me ujin dhe një dëshmi e shkathtësisë njerëzore, kreativitetit dhe elasticitetit.
Mundesh me e lexu edhe…
Fshati Ganvie, i vendosur në mes të liqenit Nokoué në Benin, ka një histori të gjatë dhe magjepsëse që shkon deri në 400 vjet, dhe historia e tij unike fillon në epokën e skllavërisë. Gjegjësisht, në shekullin e 18-të, anëtarët e fisit lokal Tofino u përballën me dëshpërim ndërsa u përpoqën t’i shpëtonin ushtarëve të pamëshirshëm të mbretërive të Fon dhe Dahomey, të cilët atëherë kërkonin njerëz për t’ua shitur tregtarëve portugez.
Paraardhësit e banorëve të sotëm ikën në liqen nga frika e ushtarëve që besonin se një demon i tmerrshëm jetonte nën sipërfaqen e tij. Të vetëdijshëm për këtë avantazh, fisi mori një vendim të guximshëm dhe i ndërtoi shtëpitë e tyre mbi shtylla në mes të ujit. Emri i fshatit Ganvie, që përkthehet “ne mbijetuam”, pasqyron thellësisht guximin dhe qëndrueshmërinë e komunitetit fisnor dhe është një dëshmi e vërtetë e shkathtësisë njerëzore, kreativitetit dhe elasticitetit.
Ndonëse nuk ishin më të ekspozuar ndaj kërcënimeve, njerëzit vendosën të vazhdonin jetën në shtëpitë e liqenit. Gjatë shekujve, Ganvie lulëzoi.Popullsia aktuale e fshatit është rreth 30,000 njerëz, dhe ata njihen si “njerëzit e ujit të Beninit”.
Njerëzit e Ganvie mbështeten shumë te peshkimi si burimi i tyre kryesor i të ardhurave, ndërsa zhvillojnë një kuptim të thellë të ekosistemit përreth. Edhe pse përballen me sfida si ndotja dhe peshkimi i tepërt, njerëzit e Ganwi mbeten elastikë dhe krenarë për trashëgiminë e tyre.
Edhe sot, gjithçka në fshat qëndron në këmbë – nga sallonet e bukurisë, kafenetë, tregjet, hotelet, shkollat, spitalet, madje edhe kishat. Kanotë e ngushta, të njohura si “pirogët”, janë i vetmi mjet transporti. Megjithatë, turizmi gradualisht po zëvendëson peshkimin si burimi kryesor i të ardhurave për banorët. Sipas zyrës lokale turistike, rreth 10,000 turistë vizitojnë këtë fshat mbresëlënës çdo vit. /Katror.info
Përgatiti:
