Një hardhucë e vogël, e gjetur vetëm në një ishull të vogël në Karaibe, ka parë një rritje dramatike prej 1,500% të popullsisë së saj, pas vetëm disa vitesh përpjekjesh për restaurimin e ishullit.
Në vitin 2018, studiuesit vlerësuan se kishte më pak se 100 individë të hardhucës tokësore të Sombreros (Pholidoscelis corvinus), një specie në rrezik kritik zhdukjeje, në ishullin e vogël në formë kapeleje, Sombrero, pjesë e Anguilës në Karaibe. Vetëm gjashtë vjet më vonë, një studim i fundit ka zbuluar se tani janë më shumë se 1,600 prej tyre, shkruan MongabayNews, transmeton Katror.info.
“Jam jashtëzakonisht e lumtur që shoh se hardhucat tokësore janë në rrugën e rimëkëmbjes, dhe ky është një shpërblim fantastik për të gjithë ata që kanë punuar shumë për të restauruar Sombreron,” tha për Mongabay Jenny Daltry, drejtoreshë e aleancës për Karaibet në OJQ-të e ruajtjes së natyrës Fauna & Flora dhe Re:wild.
Mundesh me e lexu edhe…
“Shumë specie ishullore tashmë janë zhdukur, dhe ne duhet me çdo kusht të parandalojmë zhdukjet e tjera”, shtoi ajo.
Sot, ishulli Sombrero është shtëpia e kolonive të mëdha të shpendëve detarë dhe disa specieve unike dhe të rralla. Por minjtë pushtues, të cilët ka shumë mundësi të jenë sjellë në ishull nga anijet apo mënyra të tjera prej njerëzve, si dhe ndikimet e ndryshimeve klimatike, kanë shkaktuar dëme të mëdha te banorët e ishullit.
Kur minjtë pushtojnë ishujt, ata hanë pothuajse gjithçka, nga farat te shpendët detarë, tha Daltry.
“Duke penguar rigjenerimin e bimësisë, minjtë i privuan hardhucat nga strehimi dhe ushqimi i tyre jetësor, përfshirë frutat dhe insektet. Pa dyshim, ata gjithashtu u sulën mbi vezët dhe të vegjlit e hardhucave”, shtoi ajo.
Me bimësinë vendase në një gjendje të rrezikshme, goditjet nga stuhitë dhe uraganet që prekën ishullin e rrënuan edhe më shumë popullatën e hardhucave.
Për të përmbysur situatën, Fauna & Flora, Trusti Kombëtar i Anguilës dhe Re:wild nisën përpjekjet për restaurim në vitin 2018. Ata kapën dhe hoqën të gjithë minjtë duke vendosur karrem nga qershori deri në gusht të vitit 2021. Ata gjithashtu zhvilluan një “plan të bio-sigurisë”, ku studiuesit kontrollojnë rregullisht ishullin për t’u siguruar që ai të mbetet i lirë nga minjtë.
Duke marrë parasysh vendndodhjen e largët të Sombreros, mundësia që minjtë të rikthehen konsiderohet e ulët, tha Daltry. Ajo shtoi se ekipet po zhvillojnë gjithashtu “kamera mbikëqyrëse të largëta me aftësi inteligjence artificiale” për të zbuluar dhe paralajmëruar automatikisht për praninë e specieve pushtuese.
Megjithëse minjtë janë zhdukur, kërcënimi nga uraganet e nxitura nga ndryshimet klimatike mbetet i afërt. Ndërkohë që studiuesit po punojnë për të rikthyer bimësinë vendase të ishullit, ai ka humbur pjesën më të madhe të shtresës së tij origjinale të tokës, e cila do të marrë kohë për t’u rindërtuar, tha Daltry.
Duke qenë se nuk ka ende mbulesë pyjore, çdo uragan apo stuhi e fortë në të ardhmen “mund të ngadalësojë rikuperimin e shtresës së tokës dhe bimësisë,” shtoi ajo.
Megjithatë, Daltry u shpreh optimiste se edhe bimësia e rrallë aktuale u ofron hardhucave tokësore të Sombreros “ushqim dhe strehë jetësore, duke u dhënë atyre një shans shumë më të mirë mbijetese kur të godasë stuhia e radhës.”
“Kjo mund të bëjë ndryshimin mes mbijetesës dhe zhdukjes,” tha ajo.
“Pyetja e madhe është nëse rikuperimi i ishullit Sombrero dhe i faunës së tij do të mund të vazhdojë me të njëjtin ritëm si përkeqësimi i klimës”, përfundoi ajo. /Katror.info
Përgatiti:
