“Zjerm” nga Shkodra Elektronike është një thirrje shpirtërore, një poezi elektrizuese që ndërthur rrënjët kulturore me zërin bashkëkohor. E mbështetur në traditën muzikore të Shkodrës, por e veshur me tinguj elektronikë dhe atmosferë moderne, kjo këngë nuk kërkon të kënaqë shijet e zakonshme të festivalit – ajo kërkon të ndezë diçka më të thellë: kujtesën, shpirtin, identitetin, shkruan Katror.info.
Teksti: Një lutje në zjarr
Që nga vargjet e para, teksti i këngës të fton në një botë ku shpresa përqafon realitetin e ashpër. Një minutë pa ushtarë, pa jetima, pa arrogancë në rrugë. Një botë ku ylberi del pas shiut, naftës i vjen era jargavan.
“Imagjino një minutë pa ushtarë, pa jetima / Asnjë shishe n’oqean, naftës i vjen era jargavan”
Kjo është një ëndërr, por edhe një kritikë. Një realitet që shfaqet përmes metaforash të forta, të cilat e bëjnë këngën të ndihet si një poezi e gjallë. Refreni “Aman, miserere” (mëshiro) i jep një dimension të shenjtë, si një lutje që lind nga brenda natës.
Kolë Laca sjell një tjetër dimension poetik, më të errët e më tokësor:
“Zjerm bjer mbi vallet tona tribale / Që ushtrojnë sa orteku kur bjen n’male”
Këtu zjarri nuk është vetëm simbol pastrimi, por edhe kthimi te rrënjët, te fuqia kolektive e një populli që kërkon dritë në errësirë.
Refreni shpërthen si një himn i zemrës:
“Jarnane ti toka ime / Ku kam lindë, s’do të harroj”
Fjala “Jarnane” tingëllon si një shpikje poetike, një fjalë që ndoshta s’ka përkufizim, por që mbart ndjenjë, mall dhe forcë shpirtërore.
Kuptimi kulturor dhe ndikimi në Eurovision
“Zjerm” nuk është një këngë e zakonshme për Eurovision – dhe pikërisht kjo e bën të veçantë. Ajo nuk përpiqet të imitojë të tjerët, por të përfaqësojë një identitet të thellë shqiptar, të veshur me universalitetin e kërkimit për dritë, drejtësi dhe shpresë. Gjuha shqipe, dialekti, metaforat dhe zëri i një brezi të ri e bëjnë këtë këngë të papërsëritshme./Katror.info
Teksti i plotë i këngës:
[Teksti i “Zjerm”]
[Strofa 1: Beatriçe Gjergji]
N’këtë minutë, n’këtë çast, no paranoja (Ah)
Pas shiut, ylber të duket bota (Ua)
Nëpër rrugë, asnjë ambulancë, kurrkush s’flet me arrogancë
Edhe sot na thanë që s’prishet koha
Përfundova nën ujë, kurrë s’m’u tha goja (No)
Imagjino një minutë pa ushtarë, pa jetima
Asnjë shishe n’oqean, naftës i vjen era jargavan
Lirinë e fjalës ta mëson shkolla (Hopa)
[Pararefreni: Beatriçe Gjergji]
Krijo në mua një zemër t’pastër
Në natën time, të dërgoj dritën
Aman, miserere
Aman, miserere
[Refreni: Beatriçe Gjergji]
Në zemrën time, n’zemrën teme
Ky minutë do të vazhdojë
Njerëz’t e mirë e njerëz’t pa emër
Kërcejnë valle n’shpirt
Jarnane ti toka ime
Ku kam lindë, s’do të harroj
Jarnane ti bota ime
Vazhdo me shndritë, shndritë, shndritë, shndritë
[Strofa 2: Kolë Laca, Kolë Laca & Beatriçe Gjergji]
Zjerm bjer mbi vallet tona tribale
Që ushtrojnë sa orteku kur bjen n’male
Zjerm, njerz’t pa emën e njerz’t e dëlirë
Njësoj këputen e bijnë si shtatë thika që t’ngulen n’shpirt
Zjerm, këtu flen deti, rana e hana
E yjet s’i shofim se yjet na i shkel kamba kur ecim n’jerm
Zjerm, jena t’untë për flakë e dritë
E t’kërkojmë n’kyt terr që s’pran’ tuej shndritë
[Pararefreni: Beatriçe Gjergji]
Krijo në mua një zemër t’pastër
Në natën time, të dërgoj dritën
Aman, miserere
Aman, miserere
[Refreni: Beatriçe Gjergji]
Në zemrën time, n’zemrën teme
Ky minutë do të vazhdojë
Njerëz’t e mirë e njerëz’t pa emër
Kërcejnë valle n’shpirt
Jarnane ti toka ime
Ku kam lindë, s’do të harroj
Jarnane ti bota ime
Vazhdo me shndritë, shndritë, shndritë, shndritë