Le të udhëtojmë bashkë pas në kohë për një moment. Imagjino që është janari i vitit 1896 dhe ti je ndër të paktët që ke një makinë me motor.
Ligji në atë kohë kërkonte që të gjitha makinat t’i përmbaheshin një kufiri prej tre kilometra në orë dhe ato të drejtoheshin nga një njeri në këmbë duke valëvitur një flamur të kuq gjatë gjithë kohës.
Tani, takoni Walter Arnolnd, të cilin mund ta përshkruajmë lehtësisht si një revolucionar të vërtetë. Jo vetëm që ishte ndër të parët që mori licencën për të shitur makinat Benz të prodhimit gjerman, por ishte edhe njeriu që theu fjalë për fjalë përkufizimin e shpejtësisë për makinat në fund të shekullit XIX.

Duke vozitur Arnold Benz-in e tij me 28 janar të vitit 1896 në Kent të Britanisë, ai u kap ndërsa ecte me shpejtësinë 13 kilometra në orë në një zonë ku maksimumi i shpejtësisë që lejohej ishte tre kilometra në orë.
Në ditët e sotme kjo mund të na bëjë për të qeshur por në ato vite limiti i shpejtësisë në rrugët më të mira ishte gjashtë kilometra në orë.
Dhe nuk është vetëm kjo që mund të na bëjë për të qeshur; Arnold u bllokua nga një polic që e ndoqi me biçikletë…
Si rezultat, ai u dënua për shpejtësi dhe u detyrua të paguante një gjobë plus kostot.
Menjëherë pas kësaj, nevojat për një kufi shpejtësie prej tre kilometra në orë dhe mbajtësit të flamurit të kuq u hoqën – kufiri u rrit në 23 kilometra në orë dhe ky fakt u festua me një garë, tani e njohur si vrapimi i emancipimit, në të cilin Arnold e konkurroi dhe madje fitoi një medalje të artë për drejtimin e tij veçanërisht të shkathët. /Katror.info