Në këtë ditë të vitit 1975, akademiku hungarez Ernő Rubik aplikoi për një patentë për shpikjen e tij. Ai nuk e dinte se mjeti i tij i mësimdhënies do të bëhej një fenomen ikonik global.
Me dizajnin e tij ikonik, plus faktin që kapërcen gjuhët, moshat dhe prejardhjen, dhe nuk kërkon as udhëzime, ndoshta nuk është për t’u habitur që Kubi i Rubikut u bë fenomeni më i shitur global. Për të mos përmendur që është i lëvizshëm dhe mund të zgjidhet në mënyra të panumërta.
Por fillimisht, Ernő Rubik nuk e kuptoi fare se çfarë kishte në duar kur shpiku enigmën e tij të zgjuar dhe të ngatërruar që përputhej me ngjyrat.
Ai as që mendoi nëse kubi – që përfundimisht do ta bënte emrin e tij të famshëm në mbarë botën – do të ishte i suksesshëm, i tha ai Terry Wogan-it të BBC-së në vitin 1986.
“Nuk isha i shqetësuar sepse kurrë nuk vendosa ta bëja këtë, kjo nuk ishte asgjë për të cilën po kandidoja”, tha ai.

Ai fillimisht nuk e kishte ideuar kubin e tij si një lodër, por si një mjet mësimor për studentët e tij.
Në vitin 1974 punonte si profesor i arkitekturës në Kolegjin e Arteve të Aplikuara në Budapest. Duke besuar se mënyra më e mirë për t’i mësuar studentët e tij ishte t’u tregonte atyre, ai donte të krijonte diçka me të cilën mund të luanin për t’i shtyrë ata të mendonin në mënyrë krijuese për format gjeometrike dhe marrëdhëniet hapësinore.
Vlerësohet se deri në vitin 1982, ishin shitur më shumë se 100 milionë kube Rubik, shkruan BBC.
Prototipi i tij ishte një kub prej druri me gjashtë anë, i përbërë nga kube më të vegjël. Fillimisht ai u përpoq të hapte vrima në kube për t’i lidhur ato së bashku me shirita gome, por ato vazhdimisht u copëtuan. Pra, ai krijoi një mekanizëm të fshehur që e mbante kubin në vend, duke lejuar që kubet e tij individualë të vegjël të përdredheshin dhe ktheheshin. Ai shtoi një ngjyrë të fortë në secilën anë të kubit për ta bërë lëvizjen të dukshme./Katror.info