Një promovim ndryshe i Lea Ypit në Zyrih, ku fjala nuk shërbeu thjesht për të prezantuar një libër, por u shndërrua në mjet për të ndërtuar kuptim të përbashkët, për të ndalur kohën dhe për të ftuar mendimin të ecë përtej zakonshmërisë së promovimeve letrare.
Më 13 tetor, në një atmosferë të ngrohtë, promovimi i librit të ri të saj, u kthye në një ngjarje mendimi: fjalët nuk u thanë për të mbushur kohën, por për të sfiduar harresën dhe për të kujtuar se liria, përveçse përjetohet, duhet edhe të kuptohet.
Ky takim nuk ishte thjesht një ngjarje letrare, nga sa e kanë përshkruar të pranishmit, por një ftesë për reflektim – mbi kujtesën, lirinë dhe përgjegjësinë që mbajmë ndaj së kaluarës sonë, si individë dhe si shoqëri.
Nga salla, pak u transmetua për publikun e gjerë, duke e bërë intimitetin e këtij takimi edhe më të veçantë, edhe më të gatshëm për t’u rrënjosur në kujtesën të pranishmëve, ose për t’u përjetësuar te ta.
Librat zakonisht mbushin veç raftet, jo sallat. Por nuk është ky rasti i Ypit, e cila e ka treguar një trashëgimi të artit të të folur publik, që e bën sa të kuptueshme thjeshtë, aq të prirur drejt një habie filozofike që e gjen rrallë e më rrallë sot.
Dhe fakti se Ypi vjen nga një vend i vogël si Shqipëria, dikur i mbyllur sertë, sot i hapur gjerë, e shton edhe më tej kureshtjen për të.
Të huajt, shpërthyen në duartrokitje në fund, siç shihet në një video publikuar nga vetë Ypi në mediat e saja sociale.
Shqiptarët nuk janë më ‘Të Poshtëruar’. Por ‘Të Poshtëruar’ i Ypit, me historinë e gjyshes së saj “star” në media sociale, është më shqiptare se çdo gjë tjetër dhe këtë, të gjithë po e vlerësojnë…/AP/Katror.info