Mjafton të hedhësh një sy përreth dhe me gjasë do të shohësh dikë me një xhaketë “chore”. Fundjavën që shkoi, vura re një model shumë të bukur të saj të veshur nga një baba në një hekurudhë tradicionale, shkruan Luke Turner, për The Guardian, transmeton Katror.info.
Me ardhjen e ditëve të ngrohta dhe mbrëmjeve ende të freskëta, këto xhaketa janë të pranishme gjithandej – nga kopshtet e birrës e deri te rrugët e qytetit. I shohim nëpër ara, nëpër rrugë, dhe vetë kam disa të tilla në garderobën time.
Ajo që nisi si një veshje pune për punëtorët francezë më shumë se njëqind vjet më parë, sot është bërë pjesë e pandashme e modës së përditshme. Dizajni i saj i thjeshtë dhe praktik e bën ideale për prodhim në masë, duke ruajtur një stil që ndërthur të kaluarën me të tashmen.
Xhaketa chore është shndërruar në një ikonë mode nga rrënjët si veshje pune për punëtorët francezë, sot ajo vishet nga yje si Harry Styles, Brooklyn Beckham dhe Hailey Bieber, si dhe shitet nga marka të ndryshme, nga ato të lira si Zara, deri te ato luksoze si The Row, me çmime që shkojnë deri në 1,500 paund [1,749.62 euro].

Rikthimi i saj nisi me fotografët si Bill Cunningham dhe figura si Monty Don, duke e kthyer në simbol funksionaliteti dhe stili.
Megjithatë, jo të gjitha versionet moderne janë të suksesshme disa rinterpretime si ajo e Adidas-it apo e Lazy Oaf për Tate kritikohen për dizajnin e tepruar ose mungesën e origjinalitetit. Edhe Guinness provoi fatin me një model bashkëpunues, por rezultati nuk bindi askënd.
Shumë nga versionet moderne të xhaketës chore janë larg origjinalit.
Por çfarë e bën një të tillë autentike?
Sipas Marie Remy nga “The French Workwear Company”, një xhaketë e vërtetë bleu de travail duhet të jetë prej pambuku të trashë (twill ose moleskin), me tre xhepa (dy poshtë dhe një në gjoks), pa jakë me pala dhe me katër deri në gjashtë kopsa që ngjiten deri në qafë.
Kjo xhaketë, me formën e saj të thjeshtë dhe praktike, u përhap pas Luftës së Parë Botërore, kur industrializimi dhe sindikatat franceze siguruan rroba pune falas për punëtorët. Ky mbiprodhim çoi në numrin e madh të xhaketave që sot gjenden në tregun ‘vintage’. Për Remy-n, këto rroba nuk janë thjesht modë, por mjete pune.
Përdorimi i rregullt dhe intensiv e bënte secilën xhaketë unike – çdo rrudhë apo njollë barte gjurmë të jetës së pronarit. Kjo ka shtuar edhe më shumë tërheqjen që ka sot.
Fergus Henderson, bashkëthemelues i restorantit londinez St John, e quan xhaketën e tij të vjetër franceze si “ditar të ditëve”.
Megjithatë, popullariteti i xhaketës chore ngre pyetje: sot, klasa e mesme e përdor si simbol autenticiteti një veshje që dikur mishëronte përpjekjet e klasës punëtore franceze dhe të drejtave të fituara nga sindikatat në fillim të shekullit 20. Ky kontrast mund të shihet si një lloj përvetësimi ironik.

Sot, dizajnerët e dinë se chore jacket sinjalizon identitet.
“Nëse nuk e sheh veten të lidhur pas një tryeze, kjo xhaketë është për ty,” thotë Erica Toogood, bashkëthemeluese e markës Toogood.
Për të, bukuria qëndron te fakti që këto xhaketa ishin për punëtorët anonimë, por secila ruan ADN-në e dikujt.
Sfida e saj është të përcjellë ndjenjën e historisë personale, edhe në një veshje të re, sikur ta kesh trashëguar nga dikush para teje.
“Njerëzit tërhiqen nga to si një kundërpërgjigje ndaj modës së shpejtë,” thotë ajo.
Blerja e një xhakete chore është një mënyrë për të qëndruar kundër kësaj, e lidhur me vlera të forta.
Një mënyrë e mirë që dizajnerët e sotëm mund të ndërtojnë mbi historinë e xhaketës është të ofrojnë madhësi më të mëdha, për t’iu përshtatur nevojave të sotme.
Marka Toogood e ka bërë këtë pjesë të filozofisë së saj, duke ofruar një gamë madhësish universale.
Edhe pse ka shumë xhaketa chore në treg, ato mbeten të popullarizuara kur janë bërë mirë dhe nuk devijojnë shumë nga origjinali. Ato mbeten të rehatshme dhe të qëndrueshme, qofshin të vjetra ose një investim i ri./Katror.info
Përgatiti:
