Ndërsa gjithnjë e më shumë njerëz udhëtojnë vetëm për të provuar ëmbëlsirat që bëhen virale në rrjete sociale, furrat dhe pastiçeritë e dikurshme të lagjeve po kthehen në pika pelegrinazhi ndërkombëtar.
Në Paris, ku çdo lagje ka një pastiçeri që shërben bukë e briosh të freskët për vetëm 1.5 euro, realiteti ka ndryshuar për disa prej tyre.
Radhët përpara pastiçerisë së Cedric Grolet, i shpallur “Pastiçieri më i mirë në botë” në vitin 2018, shpesh zgjasin më shumë se 30 minuta, me vizitorë që flasin anglisht, japonisht, rusisht apo arabisht – të gjithë me telefona në dorë, të gatshëm për të kapur momentin perfekt për Instagram.

Në lokalin e tij pranë Luvrit, një ëmbëlsirë mund të kushtojë 20 deri në 70 funta. Por ajo që e bën këtë eksperiencë kaq të lakmuar nuk është vetëm shija, por përjetimi vizual – forma, ngjyrat dhe fakti që çdo ëmbëlsirë duket si një vepër arti. Kështu ka lindur ajo që tani quhet “turizëm pastiçerie” – një lëvizje e re që po ndryshon mënyrën si njerëzit udhëtojnë, hanë dhe konsumojnë kulturë.
Në të kaluarën, pastiçeritë franceze përfaqësonin jetën e përditshme të komunitetit: një vend ku njerëzit ndaleshin për të biseduar, për të marrë bukën e përditshme dhe për të ndjerë aromën e shtëpisë. Sot, shumë prej tyre janë kthyer në atraksione turistike, të krahasueshme me muze apo monumente historike.
Mbi 90 përqind e popullsisë jeton brenda një rrezeje prej pesë minutash nga një furrë – diçka që tregon se për vendasit, buka është nevojë, jo luks.

Ironikisht, shumë nga ëmbëlsirat që i tërheqin sot turistët në Francë nuk janë tradicionalisht franceze. Shumica e tyre janë frymëzuar nga ndikimet e jashtme – veçanërisht nga bota anglofone.
Shembujt janë të shumtë: “Boulangerie Louvard”, e famshme për “crookie” – një përzierje mes biskotave dhe kroasanteve; ose “Frappe”, në rrethin e 11-të të Parisit, shet “New York Roll” – një përzierje mes kroasantit francez dhe bombolones italiane.
Edhe kafet tradicionale po zëvendësohen me ambiente të reja që ofrojnë flat white, biskota dhe brownies, duke reflektuar një kulturë gjithnjë e më ndërkombëtare.
Ndërkohë, një brez i ri i pastiçierëve me mendësi biznesi po hyn në këtë industri. Shumë prej tyre kanë lënë pas karriera në marketing, modë apo menaxhim për t’u marrë me bukë e ëmbëlsira.

Christophe Vasseur, themelues i Du Pain et des Idées në vitin 2002, ishte ndër të parët që u bë i famshëm në internet – pas një karriere në modë. Tani, marka si The French Bastards apo Mamiche kanë krijuar identitete të forta digjitale dhe radhë të gjata përpara dyerve.
Por me famën vjen edhe presioni. Ndryshe nga mjeshtrit tradicionalë që përqendroheshin vetëm në teknikë, këta të rinj mendojnë edhe për imazhin, për markën, për Instagramin.
Pavarësisht trendit të “bukës për foto”, francezët besojnë ende se shija është ajo që përcakton suksesin. /AP/Katror.info














