Nga India vjen historia e një njeriu të jashtëzakonshëm dhe e një peme edhe më të jashtëzakonshme.
I aftë për të prodhuar mbi 300 lloje të ndryshme mangoje, ky është një sukses botëror në fushën e hortikulturës, që i ka sjellë kultivuesit të saj nderime të rëndësishme civile dhe vëmendje ndërkombëtare, shkruan GoodNewsNetwork, përcjell Katror.
Kalimullah Khan nga qyteti Malihabad, në shtetin Uttar Pradesh të Indisë, ka qenë i përkushtuar ndaj kultivimit të varieteteve të mangos që nga vitet 1950. Sot, në moshën 84-vjeçare, shumicën e punës në pemishte e menaxhon djali i tij, ndërsa Kalimullah kryesisht shijon frytet e punës së jetës së tij — dhe padyshim edhe meritën për këtë krijim të pazakontë.
Mundesh me e lexu edhe…
Ky “krijim” është një pemë që duket e pamundur: çdo degë e saj prodhon një lloj të ndryshëm mangoje. Falë eksperimenteve shumëvjeçare në hortikulturë, India ka më shumë varietete mangoje se çdo shtet tjetër në botë, dhe shumë prej tyre janë shartuar në një pemë të vetme, në mënyrë që të vazhdojnë të rriten mbi të njëjtin trung.
“Ka shumë për të thënë për pemën time. Ajo është rritur me shumë dashuri dhe mban kujtimet e një jete të tërë,” thotë Khan për The Better India. “Njerëzit duhet të vizitojnë pemishten time për të parë këtë pemë dhe për të kuptuar larminë e mangove, secila me cilësitë e saj unike.”
I larguar nga shkolla që herët, Kalimullah Khan filloi të eksperimentonte me shartimin që në vitin 1957. Pasi zgjodhi pemën më të shëndetshme dhe me rrënjë të thella në pemishten e familjes, ai filloi të shartonte degë të varieteteve të tjera mangoje mbi të.
Duke zgjedhur një pemë të pjekur mangoje të tipit Alphonso, Kalimullah nisi një proces që vazhdoi për dekada, dhe që më vonë do të hynte në librat e rekordeve botërore. Në një vit të vetëm, kjo pemë prodhoi 350 lloje të ndryshme mangoje.
Për ta mirëmbajtur këtë “makinë mangosh” nevojitet punë pothuajse 24 orë në ditë. Sot, djali i Kalimullah-ut, Nazimullah, kujdeset për mbrojtjen nga dëmtuesit, menaxhimin e ujit, si dhe për vjeljen në kohën e duhur.
Pema tani është 125-vjeçare. Kultivues nga vende si Dubai dhe Irani kanë vizituar Malihabadin për të mësuar nga përvoja e “Njeriut të Mangove të Indisë”.
“Shpesh më quajnë shkencëtar autodidakt, por në realitet janë pemët ato që kanë qenë mësuesit e mi,” shton Khan. “E kam kaluar jetën me këto pemë, dhe kur të vijë koha ime, dua të prehem pranë tyre, sepse ato kanë qenë gjithmonë pjesë e imja,” tha ai./Katror.info
