Të dhënat e fundit të teleskopit zbuluan se një planet i vogël në skajet e largëta të sistemit tonë diellor ka një unazë rreth tij, duke i lënë të habitur shkencëtarët.
Planeti i quajtur Quaoar është një nga afërsisht 3,000 planetët e vegjël që rrotullohen rreth diellit përtej Neptunit dhe është afërsisht i shtati më i madh, me Plutonin dhe Erisin që renditen si më të mëdhenjtë.
Vëzhgimet për Quaoar-in të, bëra midis vitit 2018 dhe 2021, zbuluan se planeti ka një unazë më larg sesa shkencëtarët më parë besonin të ishte e mundur, sipas një njoftimi për lajmet nga Agjencia Evropiane e Hapësirës.
Mundesh me e lexu edhe…
Bazuar në të menduarit konvencional, i gjithë materiali që përbën unazën e dendur të Quaoar-it duhet të ishte kondensuar dhe të formonte një hënë të vogël, por nuk ndodhi.
“Rezultatet e hershme sugjerojnë se temperaturat e ftohta në Quaoar mund të luajnë një rol në parandalimin e ngjitjes së grimcave të akullta, por nevojiten më shumë hetime”, thuhet në njoftimin e lajmeve, shkruan CNN.
Para këtyre vëzhgimeve të reja të Quaoar-it, shkencëtarët besonin kryesisht se ishte e pamundur që planetët të formonin unaza përtej një distance të caktuar. Është një rregull i pranuar përgjithësisht i mekanikës qiellore që materiali në orbitë rreth një planeti do të formojë një objekt sferik – ose një hënë – nëse orbiton në një distancë mjaft të largët nga planeti. Por kjo hënë do të copëtohet nëse lëviz më afër se ajo që quhet “kufiri i Roche”, një pikë në të cilën forcat baticore të planetit do të ishin më të forta se graviteti që mban hënën së bashku.
Të gjitha unazat rreth Saturnit, për shembull, shtrihen brenda kufirit Roche të planetit. Ajo që është çuditëse për Quaoar-in, megjithatë, është se unaza e saj shtrihet shumë përtej kufirit Roche të planetit, në një zonë ku materiali duhet të formonte një hënë.
Përgatiti:
