Një ekip studimor nga Universiteti i Oksfordit ka identifikuar një metodë fermentimi që krijon dietën e përsosur të balancuar për bletët që nuk arrijnë të marrin mjaftueshëm polen natyral.
Zëvendësuesit sintetikë të polenit shpesh u jepen bletëve si shtesë ushqimore krahas polenit natyral, por deri më tani ka qenë e vështirë të riprodhohet përzierja e lipideve, të quajtura sterole, që gjenden te poleni dhe që u nevojiten atyre për t’u zhvilluar, shkruan Good News Network, përcjell Katror.info.
Por meqë bletët e Oksfordit po rrisin 15 herë më shumë larva, shkencëtarët nga Anglia dhe Danimarka janë të bindur se e kanë përsosur këtë recetë të steroleve. Sigurisht, do të ishte më e preferueshme që bletët t’i merrnin të gjitha lëndët ushqyese thelbësore nga lulet e egra, por rënia e bimëve vendase me lule nëpër Evropë po e bën këtë gjithnjë e më të vështirë. Në të njëjtën kohë, bletët nuk janë as krejtësisht vendase; përkundrazi, shpesh i dëbojnë nga ekosistemet lokale bletët e vetmuara vendase dhe polenizues të tjerë.
Mundesh me e lexu edhe…
Nëse njerëzit kanë ndërmend të lëshojnë mijëra polenizues shtesë në një peizazh me mungesë poleni, atëherë është e drejtë që t’u sigurojmë edhe ushqimin e duhur.
Shkencëtarë nga Oksfordi, Kopshtet Botanikë Mbretërorë Kew, Universiteti i Greenwich-it dhe Universiteti Teknik i Danimarkës, modifikuan me inxhinieri biologjike majanë Yarrowia lipolytica për të prodhuar 6 sterolet thelbësore që u duhen bletëve për t’u zhvilluar, dhe ia dhanë si ushqim një kolonie eksperimentale të mbyllur në një serë.
Një koloni kontrolli u ushqye me një dietë sintetike që gjendet komercialisht.
Sipas raportit të Universitetit të Oksfordit, deri në fund të periudhës së studimit, kolonitë që u ushqyen me majanë e pasuruar me sterole kishin rritur deri në 15 herë më shumë larva deri në fazën e pupës së qëndrueshme, krahasuar me kolonitë që morën dietën e zakonshme.
Kolonitë e ushqyera me dietën e pasuruar kishin gjithashtu më shumë gjasa të vazhdonin të rrisnin larva deri në fund të periudhës tre-mujore, ndërsa kolonitë me mungesë sterolesh ndaluan prodhimin e pasardhësve pas 90 ditësh. “Për bletët, dallimi mes një diete të pasuruar me sterole dhe ushqimeve të zakonshme do të ishte i krahasueshëm me dallimin te njerëzit mes ushqimeve të balancuara, të plota ushqyeshëm, dhe atyre që u mungojnë lëndë thelbësore si acide yndyrore esenciale,” tha autorja kryesore e studimit, Dr. Elynor Moore. “Duke përdorur fermentimin e saktë, tashmë mund t’u ofrojmë bletëve një ushqim të personalizuar, të plotë ushqyeshëm deri në nivelin molekular.”
Për të kuptuar se cilat sterole mungonin në dietën e bletëve, ekipi përdori diseksion kirurgjikal të bletëve individuale. Autorët arritën të identifikonin: 24-metilenkolesterolin, kampesterolin, izofukosterolin, β-sitosterolin, kolesterolin dhe desmosterolin. Duke përdorur redaktimin gjenetik CRISPR, ata modifikuan një soj të majasë Yarrowia lipolytica për të prodhuar këto komponime në një mënyrë të qëndrueshme dhe ekonomike. Y. lipolytica tashmë përdoret për të prodhuar produkte ushqimore për industrinë e suplementeve.
Shumë fruta të kultivuara komercialisht kanë nevojë për bletët dhe polenizues të tjerë për t’u riprodhuar, dhe ata luajnë një rol jetik në zinxhirët e furnizimit të pemishteve me fruta dhe arra. Mbajtja e tyre me ushqim shtesë të cilësisë së lartë do të ndihmojë të sigurohet qëndrueshmëria e koshereve dhe të ruhet prodhimi i frutave dhe arrave në të ardhmen./Katror.info
Përgatiti:
