Rajoni kilian Altiplano lartë në Ande thyen rekorde në sasinë e rrezatimit intensiv diellor, të cilin shkencëtarët e krahasojnë me atë të Venerës.
Altiplano në Kil, një fushë e madhe në Ande brenda shkretëtirës Atacama, është më shumë se 4000 metra mbi nivelin e detit dhe afër bregut perëndimor të Amerikës së Jugut. Pavarësisht klimës së saj përgjithësisht të ftohtë dhe të thatë, zona merr më shumë dritë dielli se çdo vend tjetër në Tokë, duke lënë hije madje edhe vende në lartësi më të larta dhe më afër ekuatorit.
Ky është në fakt rrezatimi që do të merrni gjatë verës nëse qëndroni në Venerë, shpjegon autori i studimit të ri, Raul Cordero, një klimatolog nga Universiteti i Groningenit në Holandë.
Mundesh me e lexu edhe…
Në hulumtimin e lartpërmendur, të botuar në Buletinin e Shoqatës Amerikane Meteorologjike, shkencëtarët matën një rekord botëror prej 2177 watt për metër katror të rrezatimit diellor në Altiplano. Një tjetër shkencëtar, TC Chakraborty i Laboratorit Kombëtar të Paqësorit Veriperëndimor, i cili nuk ishte i përfshirë në hulumtim, mendon se gjetjet e studimit janë befasuese.
Është një studim interesant vëzhgues i ekstremeve diellore të mundshme në planetin tonë, i cili vendos rekorde të reja për rrezatimin me valë të shkurtra në sipërfaqe, komentoi Chakraborty mbi rezultatet e studimit.
Mesatarisht, rrezatimi diellor në pllajë është afërsisht 308 vat për metër katror, duke e bërë atë më të fuqishmin në botë. Cordero theksoi se potenciali i energjisë diellore në Altiplano është rreth dyfishi i potencialit të Evropës Qendrore dhe Bregdetit Lindor të SHBA-së, shkruan Katror.info.
Rrezatimi ekstrem në zonë i atribuohet reve të holla në lartësi të mëdha që shpërndajnë përpara dhe përqendrojnë intensivisht dritën e diellit në sipërfaqe.
Kur rrezatimi diellor transmetohet përmes atmosferës, ai absorbohet nga avujt e ujit dhe shpërndahet nga retë dhe aerosolet. Por një vend me lartësi të madhe që është mbi shtresën e avullit të ujit dhe ka më pak re do të thotë që aerosolët duhet të kenë më shumë dritë dielli, shpjegon Seiji Kato, një shkencëtar atmosferik në NASA, i cili nuk ishte i përfshirë në hulumtim.
Këto re, zakonisht kumulus, cirrus ose cirrostratus, mund të rrisin rrezatimin diellor deri në 80 për qind në krahasim me kushtet pa re. Ato janë më të theksuara gjatë verës në hemisferën jugore, të stimuluara nga lagështia e musonit të Amerikës së Jugut që e ka origjinën nga Amazona.
Prandaj, rrezatimi i jashtëzakonshëm diellor i Altiplanos vendos një rekord të rëndësishëm dhe ofron njohuri të vlefshme për kërkimin shkencor dhe kërkimin e energjisë diellore. /Katror.info
Përgatiti:
