Sipas shkencës, ushqimi i mirënjohjes mund të na ndihmojë ta zhvendosim vëmendjen tek ajo që është positive. Për disa është instinkt, të tjerët duhet ta praktikojnë atë, por dhënia e falënderimeve është e mirë për trupin, mendjen dhe marrëdhëniet tona.
Shkencëtarët në Universitetin e Kalifornisë, Berkli, të cilët studiuan më shumë se 1.000 njerëz nga mosha tetë deri në 80 vjeç, zbuluan se ata që praktikonin vazhdimisht mirënjohjen gëzonin një mori dobish.
Këta njerëz kishin sistem imunitar më të fortë, ishin më pak të bezdisur nga dhembjet dhe gëzonin gjumë më të mirë. Nga ana shoqërore, ata ishin më të dobishëm, bujarë dhe më të dhembshur, e madje raportuan se ndiheshin më pak të vetmuar dhe të izoluar.
Pse mirënjohja është kaq e fuqishme?
Mirënjohja na lejon të festojmë të tashmen; na largon vëmendjen nga emocionet toksike, negative, të tilla si zilia, mëria dhe keqardhja ligështuese; dhe shkenca tregon se njerëzit mirënjohës kanë një ndjenjë më të madhe të vetëvlerësimit.
Studimet madje sugjerojnë se njerëzit mirënjohës janë më të pozicionuar për t’u shëruar nga traumat e rënda, vështirësitë dhe vuajtjet.
Lexo më poshtë pesë mënyra që na ndihmojnë të ushqejmë mirënjohjen për veten dhe të tjerët.
1. Mbaj një ditar mirënjohjeje
Teoria këtu është se pavarësisht se sa e vështirë mund të ndihet ndonjëherë jeta, ka gjithmonë diçka për të qenë mirënjohës. Thjesht shkruaj këto gjëra – ekspertët sugjerojnë se ta bësh këtë çdo ditë është më së miri – në një bllok shënimesh, në kompjuterin tënd ose duke përdorur një aplikacion mirënjohjeje.
Shkrimet mund të jenë duke filluar nga një promovim në punë, një marrëdhënie në jetën tuaj, në dukje të vogël: një puthje nga një njeri i dashur, uji i pastër, ose mënyra se si drita e mëngjesit godet gjethet e vjeshtës nga dritarja juaj. Ka një grumbull dëshmish që të sugjerojnë se ditari në këtë mënyrë zvogëlon stresin, nxit ndjenjat e qeta dhe të ndihmon të përqendrohesh në atë që ka vërtet rëndësi për ty.
2. Bëj një ecje mirënjohëse
Të praktikosh mirënjohjen ka dobi të shumta dhe po kështu edhe ecja, e cila rrit mirëqenien, pakëson stresin dhe ndihmon në zgjidhjen e problemeve, duke bërë një kombinim të fuqishëm.
Merr 20 minuta ose çdo gjë që mund të kursesh nga dita jote për të ecur diku që e shijon, me synimin për të qenë mendjemplotë. Kur të shkosh, shkruaj ose mendo pak:
“Për çfarë jam mirënjohës në jetën time?”
3. Falendero online
Nëse të duket e drejtë, pse të mos ndash shembuj të asaj për të cilën je mirënjohës në rrjetet sociale? Kjo mund të jetë një fotografi e përditshme e asaj që e bën jetën tuaj të vlefshme për të jetuar, një reflektim javor mbi atë që shkoi mire.
Pjesëmarrja në internet në këtë mënyrë mund t’i inkurajojë të tjerët që të marrin zakonet e tyre të çmuara të mirënjohjes – për të mos përmendur shkuarjen në ndonjë mënyrë për të kundërshtuar negativitetin që provokon ankthin që mund të shfaqet shumë lehtë në internet sot.
4. Praktiko mirënjohjen e përditshme
Të ushqesh mirënjohjen nuk duhet të jetë një projekt i vetëm, por diçka që synon ta ndërtosh në jetën e përditshme. Duke falënderuar aktivisht njerëzit që ju shërbejnë në komunitetin tuaj për shembull – shitësit, shoferët e autobusëve, mësuesit apo mjekët – është një kujtesë e ndërlidhjes sonë, veçanërisht në një epokë të distancimit shoqëror të shkaktuar nga pandemia.
Bashkohu me familjen, shokët e afërt ose miqtë në distancë nëse jeton vetëm, për të ndarë atë për të cilën je mirënjohës para ose pasi të hash. Është më e lehtë të thuhet se të bëhet, por përpiqu të shohësh mundësinë për rritje në gabimet e tua. Ji mirënjohës kur mëson diçka të re, dhe në momente vështirësish, ku është e mundur, kujtoji vetes njerëzit që do dhe që të kanë ndihmuar.
5. Përqendrohu te gjërat pozitive
Mbajtja e mirënjohjes funksionon, sepse na ndihmon të kemi një perspektivë pozitive. Duke i kujtuar vetes se zhvillimet pozitive po ndodhin vazhdimisht dhe se ka miliona njerëz që punojnë në mënyra të shumta për të ndihmuar dhe mbështetur të tjerët, ne shohim se kemi fuqinë t’i ndryshojmë gjërat për mirë dhe jo t’i dorëzohemi asaj që ekspertët e quajnë “pafuqia e mësuar”./Katror.info
Përgatiti:
