Si do të dukej bota jonë nëse brezi i ardhshëm do të bëheshin lider në mirësjellje? Ekzistojnë mësues që po përdorin shkencën për t’i ndihmuar fëmijët ta kuptojnë se çka ndodh me trurin tonë kur sillemi mirë.
Shkenca ka treguar se veprimet e mirësisë – të tilla si ofrimi i ndihmës ndaj dikujt në nevojë, ose dhënia për bamirësi – përmirësojnë shëndetin tonë, ndihmojnë në ndërtimin e marrëdhënieve më të mira.
Veprime të tilla nxisin prodhimin e kimikateve ‘të ndjehemi mirë’ si oksitocina, serotonina dhe dopamina në trurin tonë, dhe ndoshta mund të na japin një nivel ‘të lartë të ndihmës’, thonë shkencëtarët, shkrua Positive News.
Mundesh me e lexu edhe…
Kjo është arsyeja pse bamirësia është e prirur të promovojë mirësinë, dhe inkorporimi i saj në mësime do të sillte rezultate, sipas studiuesve
Rezultati do të jetë studentë më të lumtur dhe klasa më të kujdesshme, thonë ata – dhe shoqëria në tërësi do të përfitojë.
Kurrikula e saj Learn Kind shikon shkencën e mirësisë, së bashku me zhvillimin e aftësive të tilla si vetëdija, ndjeshmëria dhe arsimimi emocional. Piloti filloi në vitin 2020, kur u mësua në 15 vende, përfshirë SHBA, MB dhe Tajlandë, duke arritur në më shumë se 38,500 studentë në mbarë botën. I konsideruar i suksesshëm, Learn Kind tani është miratuar nga 260 shkolla në mbarë botën.
“Mirësia ndikon në shëndetin tonë fizik, emocional dhe mendor”, thotë Rebecca Reed, drejtore e programeve në bamirësi. “Një vit i tërë studentësh që përjetojnë një kulturë të mirësisë [mund të ndikojë] në komunitete, qytete ose vende”.
Mësuesja Doretta Martelli mëson 11–14-vjeçarët që kanë aftësi të kufizuara zhvillimore dhe sociale, në shkollën e mesme Bunker Hill në Sewell, New Jersey.
Mirësia ka qenë gjithmonë një pasion i imi”, thotë Martelli. “Mamaja ime e ushqeu atë në mua kur isha e re.” Kështu që ajo e hodhi mundësinë për t’u mësuar studentëve të saj kurrikulën Learn Empathy.
Martelli është një mësuese e arsimit special, me nxënës të moshës 11-14 vjeç, të cilët, sipas saj, jo gjithmonë edukohen shumë në shtëpi.
Asaj i pëlqeu veçanërisht një mësim për ndjeshmërinë, i cili përqendrohej në lojën me role. Për shembull, një fëmije iu kërkua të luante dikë që nuk kishte me kë të ulej në drekë dhe një tjetri iu kërkua të mendonte se çfarë mund t’i thoshte.
Fillimisht, kishte vërshime dhe hezitim, pranon Martelli. Por fokusi shkencor i mësimeve – aktivizimi i kuriozitetit natyror të fëmijëve duke parë mirësinë gjatë historisë, për shembull – së bashku në aktivitete, ishte në gjendje t’i bënte kurreshtarë edhe studentët më skeptikë.
Përgatiti:
