Një studim ndërkombëtar në pesë kontinente ka zbuluar se njerëzit ndihmojnë njëri-tjetrin me gjëra të vogla rreth çdo 2 minuta dhe pranojnë thirrjet për ndihmë më shpesh sesa i refuzojnë ato, shkruan Good News Network.
Për sociologët, të kuptuarit e rrënjës së çdo lloj sjelljeje njerëzore së pari kërkon që ata të përpiqen të analizojnë se sa ndikim në këto sjellje vjen nga edukimi dhe sa nga natyra.
Mirësia, bujaria, zemërimi, kurioziteti – sa përforcohen ose zvogëlohen këto shprehje nga kultura në të cilën rritet një person dhe sa mund të jetë kjo vetë natyrë njerëzore?
Mundesh me e lexu edhe…
Në përpjekje për të trajtuar mirësinë dhe bashkëpunimin mes njerëzve, një ekip studiuesish në Universitetin e Kalifornisë në Los Angeles kreu një studim të vëzhgimit të ndërveprimeve të përditshme midis të huajve dhe marrëdhënieve për të parë se sa shpesh ata e ndihmonin njëri-tjetrin, përcjell Katror.info.
Dhoma e shtypit në këtë Universitet thekson në një raport në gazetë, se ndërsa gjuetarët e balenave në Lamalera, Indonezi, ndjekin rregullat e vendosura se si të ndajnë një kapje të madhe, foragjerët Hadza nga Tanzania ndajnë ushqimin e tyre më shumë nga frika e gjenerimit të thashethemeve negative.
Në Kenia, vazhdojnë ata, fshatarët më të pasur të Ormës pritet të paguajnë për të mirat publike, siç janë projektet e rrugëve. Fshatarët e pasur Gnau të Papua Guinesë së Re, nga ana tjetër, do ta refuzonin një ofertë të tillë sepse krijon një detyrim të vështirë për t’u kundërpërgjigjur fqinjëve të tyre më të varfër.
Ekipi i sociologut UCLA, Giovanni Rossi analizoi mbi 40 orë regjistrime video të jetës së përditshme në qytete në Itali, Poloni, Rusi, Australinë Aboriginale, Ekuador, Laos, Gana dhe Angli.
“Dallimet kulturore si këto kanë krijuar një enigmë për të kuptuar bashkëpunimin dhe ndihmën mes njerëzve,” tha Rossi, autori i parë i gazetës.
“A janë vendimet tona për ndarjen dhe ndihmën e formësuar nga kultura me të cilën jemi rritur? Apo janë njerëzit bujarë dhe dhurues nga natyra”, parashtron pyetjen ai.
Ai regjistroi sinjale për ndihmë, të tilla si pyetja nëse dikush mund t’i kalonte ujin në një tavolinë darke, ose një sinjal vizual ndihme të tillë si përpjekja për të ngritur një objekt të rëndë në një kamion, dhe identifikoi më shumë se 1000 kërkesa të tilla.
Ata zbuluan se njerëzit përmbushnin kërkesat e vogla shtatë herë më shpesh sesa refuzonin dhe gjashtë herë më shpesh sesa i shpërfillnin ato. Refuzimet e ndihmës erdhën në një shkallë prej maksimumi 11%, por 74% e të gjitha refuzimeve erdhën me një shpjegim se pse dhënia e ndihmës nuk ishte e mundur.
Me fjalë të tjera, vetëm 2.5% e të gjitha sinjaleve të ndihmës u refuzuan pa shpjegim. /Katror.info
Përgatiti:
