Në juglindje të Spanjës, pranë bregdetit të qytetit Alicante, ndodhet një ishull i vogël dhe i pazakontë: Nueva Tabarca. Me gjatësi vetëm një milje dhe gjerësi një çerek milje, ky ishull është shtëpi për rreth 50 banorë – dhe për shumë më tepër mace.
Nëse udhëton jashtë sezonit turistik, është më se e mundur të shohësh më shumë mace sesa njerëz në rrugicat e ishullit. Sipas një studimi të vitit 2023, numri i maceve është dyfish më i lartë se ai i njerëzve që jetojnë këtu.
Historia e Tabarkës së Re është po aq e veçantë sa edhe atmosfera e saj. Në shekullin XVIII, peshkatarë koralesh nga ishulli i Tabarkës së vjetër pranë Tunizisë ranë në duart e forcave osmane.
Mundesh me e lexu edhe…
Të mbijetuarit u shpëtuan dhe u sistemuan nga kurora spanjolle në këtë ishull të sheshtë, dikur i njohur si Illa Plana. Aty ata ngritën një vendbanim të strukturuar me kujdes, ndërtuan fortifikime për t’u mbrojtur nga sulmet pirate dhe i dhanë vendit një emër të ri: Nueva Tabarca.
Sot, rrugicat e planifikuara në formë rrjeti dhe mbetjet e fortesës së vjetër ende dëshmojnë për këtë të kaluar të trazuar. Dy të tretat e ishullit janë shpallur rezervat detar që prej vitit 1986 – i pari i këtij lloji në Spanjë dhe ofrojnë një mjedis të mbrojtur për faunën detare dhe natyrën e egër.
Pjesa e banuar e ishullit përfshin shtëpi të bardha tradicionale, disa restorante dhe dyqane familjare që hapen vetëm gjatë verës. Gjatë dimrit, Tabarka zbrazet nga vizitorët dhe përballet me izolim, çka e bën jetën e përditshme sfiduese për banorët e saj të përhershëm.
Ajo që të bie menjëherë në sy janë macet – shumë prej tyre të lira, të qeta dhe të dukshme kudo. Për turistët, ato janë një pjesë e bukur e përvojës në Tabarka. Për vendasit, janë bashkëjetues të heshtur në këtë realitet ishullor.
Dashuria e Tabarkës për macet e lidh këtë ishull me një tjetër cep të Mesdheut: Qipron. Edhe atje, macet janë pjesë e identitetit kombëtar.
Në fakt, një skelet maceje i varrosur pranë një njeriu – i datuar 9,500 vjet më parë është një nga dëshmitë më të hershme të lidhjes mes njeriut dhe kafshës shtëpiake. Sipas një legjende, Shën Helena solli qindra mace në Qipro për të luftuar një pushtim gjarpërinjsh në shekullin IV.
Sot, Qiproja dhe Tabarka ndajnë edhe një tjetër sfidë të përbashkët: menaxhimin e popullatës së maceve përmes sterilizimeve. Në Tabarka, megjithatë, kjo çështje nuk është aq urgjente për momentin, macet janë më shumë një simbol i paqes së ishullit sesa një problem për tu zgjidhur. /AP/Katror.info
