Hëna e Saturnit me oqean, Enceladus, po tërheq vëmendjen në rritje në kërkimin e shenjave të jetës në sistemin tonë diellor. Shumica e informacionit rreth Enceladus dhe oqeanit të tij të akullt vijnë nga misioni Cassini. Edhe pse Cassini përfundoi eksplorimin e sistemit të Saturnit në vitin 2017, shkencëtarët janë ende duke analizuar të dhënat e tij.
Hulumtimi i ri bazohet në të dhënat e Cassini dhe forcon idenë se Enceladus posedon përbërjet kimike të nevojshme për jetën. Gjatë misionit të tij, Cassini zbuloi rrjedha uji të ngjashëm me gejzerin që shpërthyen përmes mantelit të akullt të Enceladusit. Në vitin 2008, Cassini kreu një fluturim të afërt dhe i analizoi këta rrjedha me analizuesin kozmik të pluhurit (CDA).
CDA tregoi se uji i rrjedhës përmbante një përzierje befasuese të substancave të paqëndrueshme, duke përfshirë dioksidin e karbonit, avujt e ujit dhe monoksidin e karbonit. U gjetën gjithashtu gjurmë azoti molekular, hidrokarbure të thjeshta dhe kimikate organike komplekse.
Pavarësisht përfundimit të misionit Cassini gjashtë vjet më parë, të dhënat janë ende duke u analizuar. Një punim i ri me titull “Vëzhgimet e përbërjes elementare të Enceladusit në përputhje me modelet e përgjithësuara të ekosistemeve teorike” sjell zbulime të reja. Autori kryesor i punimit është Daniel Muratore, një student postdoktoral në Institutin Santa Fe.
Puna fokusohet në zbulimin e amoniakut dhe fosforit inorganik në oqeanin e Enceladus. Shkencëtarët po përdorin teorinë dhe modelimin ekologjik dhe metabolik për të kuptuar se si këto kimikate mund të mundësojnë jetën në Enceladus, raporton Science Alert.
“Përveç spekulimeve mbi përqendrimet pragmatike të përbërjeve bioaktive të nevojshme për të mbështetur ekosistemet, teoria metabolike dhe ekologjike mund të sigurojë një kornizë të fuqishme interpretuese për të vlerësuar nëse mjediset jashtëtokësore janë të pajtueshme me ekosistemet e gjalla”, shpjegojnë autorët.
Një komponent kyç i teorisë ekologjike është raporti Redfield. I emëruar sipas oqeanografit amerikan Alfred Redfield, ky raport tregon një korrespondencë të konsiderueshme në raportet kimike të organizmave të gjallë në oqeanin e thellë dhe vetë oqeanet. Ky zbulim sugjeron mundësinë e jetës në Enceladus dhe oqeane të tjera si ai në Evropë.
Analiza e mëtejshme e të dhënave të Cassini tregon një përqendrim të lartë të fosforit inorganik në oqean. Këto gjetje tregojnë praninë e shumë komponenteve kimike karakteristike për organizmat e gjallë, siç janë prekursorët e aminoacideve, amoniakut dhe hidrokarbureve. Përveç kësaj, ekziston një hipotezë që Enceladus mbështet procesin e metanogjenezës, gjë që flet për mundësinë e jetës.
Ndërsa kërkimi i astrobiologjisë përparon, qëllimi është njohja e nënshkrimeve të jetës bazuar në analizën e proceseve kimike dhe ekosistemeve në tërësi. Misionet dhe instrumentet e reja për të studiuar këto vende mundësojnë një kuptim më të mirë të mjediseve të mundshme për jetën përtej Tokës. /Katror.info