Ponitë e egër kanë bredhur maleve të Uellsit për shekuj, duke luajtur një rol jetësor në ekologjinë malore dhe kulturën lokale.
Çdo vjeshtë, ponët e egër Carneddau të Uellsit mblidhen nga mali nga fermerët e kodrës, tokën e të cilëve ata kullosin. Pas një kontrolli të shpejtë shëndetësor, ata lëshohen përsëri për të bredhur në 200 km katrorë të shkretëtirës që përbën pllajën Carneddau – zona më e lartë e tokës në Angli dhe Uells me shtatë maja mbi 3000 këmbë.
Është një ritual që ka qenë pjesë e jetës së fshatit prej shekujsh. Pasi u bë me kalë, aktiviteti tani është modernizuar me biçikleta me katër dhe mbetet një event i madh shoqëror, shkruan Positive News.
“Piktorë, hidraulikë, elektricistë, njerëz nga fshati që erdhën si fëmijë dyzet apo pesëdhjetë vjet më parë, të gjithë ngjiten në kodër për të ndihmuar,” tha Gareth Wyn Jones, fermeri i deleve, familja e të cilit kujdeset për poni qe 375 vjet, që kur filluan regjistrimet e famullisë.
Besohet se janë ponët më të egër në Britani, ata kanë kullotur këto male që nga epoka e hekurit dhe tufa prej 220 trupash është fortesa e fundit e racës.
Ata luajnë një rol jetik në ekologjinë malore të Parkut Kombëtar Snowdonia, duke kullotur çdo gjë, nga rrëshqitjet në grykë dhe Molinia, duke gërvishtur borën nga toka për t’u ushqyer gjatë dimrit, duke ruajtur habitatin për kollën e rrezikuar me faturë të kuqe.
“Është thjesht e mahnitshme të shohësh këta poni që kullosin në majën e malit në 3000 këmbë”, tha Wyn Jones. “Ata janë përshtatur me kushtet e vështira gjatë qindra viteve. Njeriu nuk ka ndërhyrë në ta, janë lënë në duart e tyre. Kjo është ajo që i bën ata unikë”./Katror.info