Duke përdorur inovacione të reja në printimin 3D, shkencëtarët në ETH Cyrih kanë arritur për herë të parë të printojnë një dorë robotike me kocka, ligamente dhe tendina – të gjitha të bëra nga polimere të ndryshme në të njëjtën kohë.
Polimeret e ndryshëm mund të rregullohen mirë për të përsëritur elasticitetin ose ngurtësinë e dorës së njeriut, duke përfaqësuar një përparim të madh mbi protezat ekzistuese të printuara 3D.
Ndërsa teknologjia e printimit 3D më parë ishte e kufizuar në plastikë me pjekje të shpejtë, studiuesit tani e kanë bërë atë të përshtatshme edhe për plastikë me pjekje të ngadaltë.
Ata thonë se këto materiale kanë avantazhe “vendimtare” pasi kanë veti elastike të përmirësuara dhe janë më të qëndrueshme.
Përdorimi i polimereve të tillë është bërë i mundur nga teknologjia e re e zhvilluar nga studiuesit në ETH Zurich në Zvicër dhe një startup amerikan nga Mass. Instituti i Teknologjisë i cili mund të përdoret për të krijuar struktura delikate dhe pjesë me kavitete sipas dëshirës. InkBit nga MIT tani ofron teknologjinë dhe printon objekte komplekse me kërkesë të klientit.
Teknologjia gjithashtu e bën të lehtë kombinimin e materialeve të buta, elastike dhe të ngurtë.
“Ne nuk do të kishim qenë në gjendje ta bënim këtë dorë me poliakrilatet e shpejtuara që kemi përdorur në printimin 3D deri më tani,” tha Thomas Buchner, një student doktorature nga ETH Cyrih, i cili drejtoi autorësinë e punimit të botuar për punën e tyre.
“Tani po përdorim polimere të tiolenit me pjekje të ngadaltë. Këto kanë veti shumë të mira elastike dhe kthehen në gjendjen e tyre origjinale shumë më shpejt pas përkuljes sesa poliakrilatet”, tha ai, duke shtuar se kjo i bën ideale për të bërë proteza komplekse.
“Robotët e bërë nga materiale të buta, siç është dora që kemi zhvilluar, kanë përparësi ndaj robotëve konvencionalë të bërë prej metali”, tha profesori i robotikës i ETH Zurich, Robert Katzschmann. “Për shkak se ato janë të buta, ka më pak rrezik lëndimi kur punojnë me njerëz dhe janë më të përshtatshëm për të trajtuar mallra të brishta.”
Zakonisht, printerët 3D prodhojnë objekte shtresë pas shtrese: hundët depozitojnë një material të caktuar në formë viskoze në çdo pikë; një llambë UV më pas shëron çdo shtresë menjëherë.
Për të akomoduar përdorimin e polimereve me pjekje të ngadaltë, studiuesit shtuan një skaner laser 3D që kontrollon menjëherë çdo shtresë të printuar për çdo parregullsi sipërfaqësore.
Një mekanizëm reagimi kompenson këto parregullsi gjatë printimit të shtresës tjetër duke llogaritur çdo rregullim të nevojshëm për sasinë e materialit që do të printohet në kohë reale dhe me saktësi përpiktë. /Katror.info
Përgatiti:
