Në fushën e gjerë të shkencës njohëse, insektet shpesh shtyhen në periferi, gjykohen si shumë të vegjëla dhe në dukje të thjeshta për të zotëruar inteligjencë të konsiderueshme. Megjithatë, kërkimet e reja minojnë këtë pikëpamje, duke hedhur dritë mbi kapacitetet e mahnitshme njohëse të fluturave.
Hulumtimi inovativ i Universitetit të Bristolit, publikuar në websit-in Current Biology, zbulon një komponent intrigues të sjelljes së fluturave: të mësuarit hapësinor, transmeton Katror.info.
E vogël por e fuqishme
Autori i studimit Dr. Stephen Montgomery nga Shkolla e Shkencave Biologjike të Universitetit të Bristolit thekson rëndësinë e këtij zbulimi, duke thënë: “Është magjepsëse të mësosh për sjelljet komplekse që shprehin edhe kafshët (insektet) e njohura si fluturat si pjesë e ekologjive të tyre natyrore”.
Eksperimentet e të mësuarit hapësinor: një vështrim më i afërt
Studiuesit kryen teste të të mësuarit hapësinor mbi fluturat Heliconius në shkallë të ndryshme hapësinore, duke imituar sjelljet përkatëse ekologjike. Nga të ushqyerit në një hapësirë të kufizuar deri te negociimi i një labirinti kompleks, fluturat demonstruan përshtatshmëri dhe aftësi të jashtëzakonshme të të mësuarit.
Sukses në një sërë skenarësh
Është interesante se fluturat performuan mirë në të tre mjediset, duke demonstruar aftësinë e tyre për të mësuar dhe përshtatur me mjedise të ndryshme hapësinore. Sipas Dr. Montgomery, “Heliconius i egër duket se mëson vendndodhjen e burimeve të besueshme të polenit dhe krijon ‘traplina'” afatgjata – rrugë efikase të kërkimit të ushqimit të ngjashme me pjalmuesit e tjerë.
Eksplorimi i implikimeve evolucionare
Gjetjet gjithashtu ngrenë çështje intriguese në lidhje me mënyrën se si evoluuan aftësitë njohëse të fluturave. Studiuesit synojnë të eksplorojnë aftësinë e të mësuarit hapësinor të Heliconius në krahasim me speciet e lidhura ngushtë, të cilat do të ofrojnë njohuri se si ekologjia ndikon në evolucionin njohës.
Të kuptuarit se si fluturat lundrojnë në rrethinën e tyre është kritike për zhbllokimin e sekreteve të kapaciteteve të tyre njohëse.
Dr. Priscila Mourarom, e cila vjen nga Universidade Federal do Rio Grande do Norte, nënvizon rëndësinë e këtij hulumtimi, duke thënë, “Tani ne jemi në gjendje të ofrojmë prova aktuale mbi mësimin e tyre magjepsës hapësinor. Dhe ky është vetëm fillimi.”
Drejtimet e ardhshme për kërkimin e njohjes së fluturave
Zbulimi lejon më shumë hetim mbi njohjen e fluturave, duke hapur rrugën për përpjekjet e ardhshme kërkimore. Shkencëtarët shpresojnë të identifikojnë shkaqet themelore të aftësisë së të mësuarit hapësinor të fluturave duke parë algoritmet e tyre të ndërlikuara të navigimit.
Zbulimi, i botuar në Current Biology, përfaqëson një përparim të konsiderueshëm në njohuritë tona për njohjen e fluturave. Ndërsa studiuesit gërmojnë më thellë në hollësitë e inteligjencës së insekteve, fluturat shfaqen si kampionë të papritur të mësimit hapësinor, duke sfiduar besimet e vendosura dhe duke emocionuar komunitetin shkencor. /Katror.info
Përgatiti:
