Në Norvegji, ishujt Svalbard kanë “ditë” që zgjasin katër muaj. Arsyeja është i ashtuquajturi “Dielli i mesnatës”, një fenomen natyror që ndodh në stinën e verës në veri dhe në jug të Rrethit Arktik; dhe që shkaktohet nga pjerrësia e Tokës në lëvizjen e saj rrotulluese, e cila gjatë këtyre muajve i lë polet plotësisht të ekspozuara ndaj diellit.
Ishujt Svalbard formojnë një arkipelag në veri të Norvegjisë, në mes të Oqeanit Arktik. Atje, natyra është shumë e mbrojtur për shkak të brishtësisë dhe vlerës së saj të pakrahasueshme. Është territori i arinjve polarë, dhelprave arktike dhe fokave me mjekër.

Kushtet e vështira të jetesës i bëjnë këta ishuj të vështirë për të jetuar. Kryeqyteti i saj, Longyearbyen, ka vetëm 2075 banorë dhe është i rrethuar nga akullnajat dhe shpellat e akullit. Ushqimi tradicional i zonës është mishi i fokës.

Muzeu në ajër të hapur në qytetin e Pyramiden, kushtuar minierave të vjetra të qymyrit, e transporton udhëtarin në Bashkimin Sovjetik të zhdukur. Një qytet tjetër që ishte i famshëm për minierat, jo shumë larg, është Barentsburgu, ku ndikimi rus ishte veçanërisht i dukshëm në arkitekturë. Në këtë vendbanim është ende e mundur hyrja në një minierë aktive./Katror.info