Shefat kanë thënë prej kohësh që punëtorët kanë nevojë për një mentalitet rritjeje. Tani, kjo aftësi është më e rëndësishme se kurrë – dhe është e mundur ta zotëroni atë.
Ndër ndryshimet e përditshme brenda botës së punës, nuk ka pasur kurrë një kohë më të mirë që punonjësit të kultivojnë aftësi për t’i ndihmuar ata të menaxhojnë më mirë sfidat e vendit të punës. Këtu lind ideja e ‘mendësisë së rritjes’ – besimi se punëtorët janë të aftë të përmirësojnë në mënyrë aktive aftësitë e tyre, në vend që të jenë të natyrshëm në gjendje ose të paaftë për të përfunduar detyra të caktuara.
Megjithatë, ky mentalitet “mund të bëjë” mund të jetë më i vështirë për t’u shfrytëzuar sesa duket. Të bësh këtë do të thotë të ndihesh rehat me përqafimin e pengesave, të mësosh nga kritikat dhe të këmbëngulësh kur gjërat vështirësohen, shkruan BBC Work Life.
Edhe nëse besojmë se një këmbëngulje e tillë ia vlen të zhvillohet, në praktikë, dyshimet dhe frika mund të mbizotërojnë. “Ne jemi të vendosur të besojmë emocionet tona,” thotë Elaine Elliott-Moskwa, psikologe dhe autore e librit “The Growth Mindset Workbook”, me qendër në Princeton, New Jersey, SHBA. “Kur një person thotë “Ndjehem se nuk jam mjaftueshëm i mirë”, kjo ndjenjë është shumë e fuqishme, edhe pse kjo është një besim për aftësitë e tyre.”
Mundesh me e lexu edhe…
Në zemër të mentalitetit të rritjes është të mësosh të kapërcesh ndjenjat e tilla të paaftësisë ose pamjaftueshmërisë përballë pengesave dhe në vend të kësaj të njohësh një mundësi për të mësuar. Dhe mund të ketë përfitime të thella nga kultivimi i kësaj qasjeje. Punonjësit me një mentalitet rritjeje mund të përdorin një aftësi të dobishme për të menaxhuar stresin, për të ndërtuar marrëdhënie mbështetëse me kolegët, për të përballuar dështimin dhe për të zhvilluar atribute për të ndihmuar në avancimin e karrierës së tyre.
Por çka është mendësia e rritjes?
Mendësia e rritjes u shfaq për herë të parë në 1988 si një teori në lidhje me arsimin. “Ka të bëjë me arsyen pse fëmijët e zgjuar dështojnë përballë vështirësive pavarësisht aftësive të tyre aktuale”, thotë Elliott-Moskwa. Ideja ishte se qëndrimi i studentëve ndaj përballjes me një sfidë, në vend të aftësisë së tyre të lindur, ishte një përcaktues kryesor për suksesin. Me fjalë të tjera, idetë tona rreth asaj se sa të aftë jemi për të bërë diçka mund të kenë një ndikim të rëndësishëm në rezultatin e një detyre./Katror.info
Përgatiti:
