Në ishullin Lanzarote të Spanjës, gropat konike të ndërtuara në shtresat vullkanike prodhojnë verëra që janë krijuar nga breza të tërë të shpikjes dhe punës së palodhur.
Kur shihen nga një distancë, vreshtat e ishullit Lanzarote në Spanjë duken të jenë të qeta dhe të heshtura.
Terreni i errët është i shpuar me një seri gropa konike, sikur të ishin mbishkrime të një gjiganti mitik në tokën e errët. Por kur afroheni pak më shumë, vëreni që secila gropë ka një vresht në zemrën e tij.
Në një distancë prej vetëm 127 km nga Afrika, “Lanzarote” është ishulli më lindor i Ishujve Kanarie, një arkipelag i formuar nga zjarri.
Ishulli, i njohur si “Ishulli i Vullkaneve” për mbi 300 shpërthime llave, ka një peisazh që duket si një pamje lunare, shkruan BBC, përcjell Katror.
Pas shpërthimeve të mëdha në shekullin e 18-të, fermerët u përballën me një tokë të mbuluar me
“picón” (material vullkanik). Ata zbuluan se vreshtat mund të mbijetonin dhe lulëzonin në këtë mjedis të ashpër. Ata gërmuan gropa konike të quajtura “hoyos”, që kapin lagështinë dhe mbrojnë nga erërat e forta dhe erozioni.
Sot, Lanzarote është shtëpia e një rajoni të veçantë verërash, ku varietetet si “Malvasía Volcánica” janë të njohura për freskinë dhe balancën e tyre. Fermerët vazhdojnë të përdorin teknika tradicionale për të ruajtur këtë art të veçantë të prodhimit të verës në një nga ambientet më të ashpra për vreshtat./Katror.info
