“Isha 7-vjeçar kur babai im u largua për në Prishtinë, si pjesë e Ministrisë britanike të Mbrojtjes për KFOR-in, dhe nuk e kisha idenë atë kohë se çfarë nënkuptonte kjo.”
Thomas Garrod-Pullar më vonë do ta kuptonte se vendi ku babai i tij shërbeu si pjesë e KFOR-it do ta bënte për vete dhe do ta donte më shumë sesa i ati që qëndroi me KFOR-in britanik për katër vjet. Pullar në një vështrim të botuar në Koha.net ndau historinë e tij si fëmijë, mungesën e të atit që e ndjeu gjatë kohës së shërbimit në Kosovë, dashurinë që e ka për Kosovën dhe mikpritjen e popullit shqiptar.
“E di se babai im e dinte gjithmonë se po bënte diçka të mirë këtu. Kur vinte në shtëpi çdo disa muaj, na sillte dhurata nga tregu dhe na tregonte histori për vendasit. Lojëra PlayStation, CD-ja, suvenire të NATO-s. Më kujtohet se pranë shtratit tim në shtëpi ishte një mbajtëse telefoni në formë të shezllonit, me logo të KFOR-it,” shkruan ai.
Nga këto suvenire dhe tregimet e të atit, Thomasit iu rrit tepër interesimi për Kosovën. “Ndihesha i etur për historitë që dëgjoja për vendin, që më në fund të mund ta krijoja një pamje. Shpresoja që një ditë do të mund ta vizitoja dhe ta shihja vetë vendin për të cilin kam dëgjuar aq shumë. Ndërsa vendi fitoi lirinë, unë e ndoqa nga afër, duke shpresuar se së shpejti do të mund të vija.”
Para 4 vitesh erdhi në Prishtinë dhe për 4 ditë eksploroi qytetin.
“Më pyesnin pse jam këtu, dhe natyrisht se u shpjegoja arsyen e kureshtjes sime. Një gjë që më bëri përshtypje ishte mirënjohja e ofruar për britanikët dhe amerikanët, që nuk e prisja fare. U mahnita nga ngrohtësia e popullit kosovar dhe vendosa në vetvete që të vija prapë sa më parë që të jetë e mundur.”
Ai thotë se me kalimin e kohës ka bërë shoqëri në Holandë, që kishin lindur në Kosovë apo prindërit e të cilëve vinin nga Kosova.

“Ndiej një lidhje të fortë me këtë vend. Jemi bërë shokë me artistin vendas Agron Mulliqi dhe jam frymëzuar gjithmonë nga skena e artit këtu. Në ditët e sotme shoh nëpër revista, si “Monocle” këtë muaj, artikuj për Prishtinën, dhe i blej menjëherë. Gjithashtu shpresoj që industria e turizmit të mund të fillojë të tërheqë sa më shumë njerëz kureshtarë për të jetuar kulturën e gjallë dhe mikpritëse.”
Ai është kthyer në Kosovë këtë vit për 10 ditë dhe ekploroi malet në perëndimit të vendit, pa pasur asnjë plan, por duke besuar plotësisht se përvoja do të ishte e pabesueshme. Dhe ashtu thotë se doli.
“Arrita në Stacionin e Autobusëve në Prishtinë dhe shkova drejt e në studion e Agronit, ku më ftoi në Pejë për hapjen e një ekspozite. Sa keq që për 4 vitet sa ishte këtu, babai s’e pati mundësinë ta eksploronte vërtet. Kështu që nga ky udhëtim i dërgova atij shumë fotografi të përvojës sime, në mënyrë që ta shohë bukurinë që gjendet këtu. Shpresoj një ditë të mund të kthehemi së bashku.”
“Jam i lumtur që shoh se Kosova ka nisur të lulëzojë dhe shoh ndryshime të mëdha edhe nga viti 2018 deri tash. E kam ndarë udhëtimin tim me shoqërinë dhe njerëzit në shtëpi, me shpresën që shumë njerëz të mund t’i përjetojnë bujarinë, bukurinë dhe mirësinë e njerëzve këtu, dhe sigurisht bukurinë e peizazhit. Ëndrra ime është të kaloj më shumë kohë këtu, në një vend të cilin kam nisur ta konsideroj shtëpi të dytë. Me siguri do të kthehem për ta eksploruar më shumë,” ka thënë ai.
Pra, popullit të Kosovës dua t’i them faleminderit. Si fëmijë kurrë nuk e kisha imagjinuar që do të rrija ulur në malet e Rugovës, duke shkruar për dashurinë time për vendin tuaj. Por jam shumë i lumtur që sot e kam këtë mundësi./Katror.info