Të jetosh pranë zonave të gjelbra zgjat jetën duke ruajtur ADN-në, por shoqëria duhet të zgjidhë disa probleme sistemike, ka treguar një studim i ri.
Në një përpjekje për të matur ndikimin e zonave të gjelbra te njerëzit në nivel qelizor, shkencëtarët nga Universiteti Shtetëror Amerikan i Karolinës së Veriut kryen një studim në të cilin morën pjesë 7,827 njerëz. Rezultatet e këtij hulumtimi zbuluan se ata që jetojnë në zona të pasura me parqe dhe bimësi shfaqin telomerë më të gjatë (skajet e kromozomeve), të cilat lidhen me një jetë më të gjatë.
Rezultatet ishin të njëjta pavarësisht nga raca, statusi ekonomik, nëse pinin apo jo duhan, thekson ekologu social Aaron Hipp, duke theksuar natyrën universale të efektit të hulumtuar të hapësirave të gjelbra te njerëzit.
Telomeret, seksionet e përsëritura të ADN-së në skajet e kromozomeve, janë shënuesit kryesorë të moshës biologjike, duke reflektuar konsumimin dhe prishjen qelizore. Sipas Scott Ogletree, një analist gjeohapësinor në Universitetin e Edinburgut, variablat si stresi ndikojnë në shkallën e shkurtimit të telomereve. Studimi tregon se hapësirat e gjelbra luajnë një rol të rëndësishëm në lehtësimin e stresit dhe përmirësimin e shëndetit të përgjithshëm.
Ndërsa pranon përfitimet e vendosura mirë të hapësirave të gjelbra, hulumtimi gjithashtu thekson ndikimin negativ të faktorëve mjedisorë si ndotja e ajrit. Kur merren parasysh këta faktorë rreziku, efektet pozitive të hapësirave të gjelbra reduktohen. Përveç kësaj, studimi hedh dritë mbi pabarazitë racore, duke gjetur se të bardhët banojnë në zona më të gjelbra, shpesh me diversitet më të ulët racor ose etnik.
Megjithatë, studimi vë në dukje se hapësirat e gjelbra të vetme nuk mund të zgjidhin problemet sistematike si racizmi dhe segregacioni ekonomik. Hipp thekson nevojën për t’u përballur me sfidat mjedisore që lidhen me racizmin sistemik.
Krijimi i hapësirës së gjelbër të komunitetit është i rëndësishëm, por është po aq thelbësore, nëse jo më thelbësore, për të trajtuar dëmet mjedisore, veçanërisht ato që lidhen me racizmin sistemik, thotë Hipp.
Hulumtimi, i cili u botua në revistën Science of the Total Environment, thekson rëndësinë e rilidhjes së njerëzve me natyrën, madje edhe në lagjet e qytetit ku mungojnë hapësirat e gjelbra. Rënia e ndërveprimit me natyrën e shoqëruar me zhdukjen e gjashtë masive ka pasoja të menjëhershme shëndetësore. Prandaj studimi paralajmëron për rrezikun që paraqet shkëputja nga natyra për shëndetin e ardhshëm.
Duke njohur implikimet më të gjera sociale, shkencëtarët theksojnë vlerën e hapësirave të gjelbra për komunitetet, por theksojnë nevojën për një zgjidhje gjithëpërfshirëse të sfidave mjedisore. Studimi bën thirrje për adresimin e çështjeve të tilla si racizmi sistematik dhe drejtësia mjedisore për të maksimizuar përfitimet e hapësirave të gjelbra për të mirën e përbashkët./Katror.info