Mushti, një pije e fortë e bërë nga lëngu i mollës së fermentuar, është karakteristikë e Britanisë, Francës dhe Spanjës, por është e adhurojnë edhe norvegjezët, thuhet që nga epoka e vikingëve. Prodhimi i parë i regjistruar i mushtit daton në Perandorinë Romake, por rrënjët e pijes popullore nuk janë plotësisht të qarta.
“Zyrtarisht, mushti u prezantua në Mesjetë nga murgjit nga Anglia”, shpjegon norvegjezja Anne Gun Rosvold për BBC, duke shtuar se vikingët gjithashtu mendohet se kanë prodhuar musht sepse besonin se molla kishte fuqi hyjnore.
Në mitologjinë norvegjeze, Idun, perëndeshë e pranverës dhe rinisë së përjetshme, i furnizoi perënditë me mollë për të ruajtur pavdekësinë e tyre. Vikingët i konsideronin mollët një thesar. Në fund të shekullit të 20-të, një mbretëreshë vikinge u gjet në një varr me një shportë me mollë.

“Ne e dimë se vikingët pëlqenin alkoolin dhe ndoshta bënin diçka të ngjashme me mushtin. Por mollët e egra që kishin në dispozicion nuk kishin shije të mirë, kështu që vikingët do të përdornin mjaltin për t’i bërë ato më të ëmbla, megjithëse sapo të vendosni mjaltë, teknikisht pija bëhet pije me mjaltë dhe jo musht. Ndoshta kanë bërë edhe pije molle pa mjaltë, por ne nuk kemi asnjë dëshmi për këtë”, shpjegon Ellen Marie Ness.
Por ka dëshmi që mushti prodhohej dhe shitej qysh në shekullin e 13-të në Norvegji, kur murgjit cistercianë anglezë erdhën në zonën e Hardangerfjord dhe u mësuan banorëve se si të rritnin mollët dhe të ruanin pemishte, si dhe të bënin musht. Krejt rastësisht ata zgjodhën një nga vendet më të mira në vend për të. Me kalimin e kohës, mikroklima e fjordeve doli të ishte ideale për rritjen e mollëve: 40 për qind e të gjithë frutave norvegjeze kultivohen sot në këtë rajon.
Mushti i vlerësuar me çmime nga Hardanger quhet “shampanjë me mollë” dhe në vitin 2009 mori statusin e një treguesi gjeografik të mbrojtur, një etiketë evropiane të cilësisë së ushqimit dhe pijeve. Mollët u bënë kështu rrushi i tyre dhe vera e mushtit, kështu që nuk është për t’u habitur që shumë turistë që shkojnë në atë pjesë të Norvegjisë e konsiderojnë atë pije kombëtare të vendit./Katror.info