Në fillim të korrikut, Associated Press hyri në një marrëveshje me OpenAI, krijuesin e ChatGPT, për të licencuar “një pjesë të arkivit të tekstit të AP” në këmbim të qasjen në “teknologjinë dhe ekspertizën e OpenAI”.
Disa ditë më vonë, OpenAI njoftoi një donacion prej 5 milionë dollarësh, të shoqëruar nga një kredi softuerike prej 5 milionë dollarësh, për Projektin e Gazetarisë Amerikane, një organizatë që mbështet redaksitë jofitimprurëse.
Ndërkohë, Google thuhet se ka prezantuar një softuer të ri si “asistent personal” për gazetarët, të koduar Genesis, që mbledh informacione dhe gjeneron përmbajtje lajmesh për mediat kryesore të lajmeve, duke përfshirë New York Times, Washington Post dhe Wall Street Journal.
Një numër i agjencive të lajmeve, duke përfshirë median G/O, e cila zotëron Gizmodo, Jezebel dhe The Onion, po eksperimentojnë me përmbajtje të stilit të blogut të krijuar nga e para.
Një kompani e mediave digjitale me fokus në lajmet globale, Semafor raportoi se takimi tjetër i madh midis organizatave të lajmeve dhe kompanive të inteligjencës artificiale mund të zhvillohet në gjykatë, me qëllim që të kërkohet legjislacioni në këtë fushë.
Organizatat mediatike nuk po kërkojnë mbështetje ose bashkëpunim kërkimor sepse besojnë se kompanitë e AI po vjedhin sistematikisht përmbajtjen për të trajnuar modele softuerësh për ta kopjuar atë. Ata po kërkojnë kompensim që mund të jetë “në miliarda”.
Shprehja e panikut në industrinë e medias është rezultat i një ndjesie të përhapur ekspozimi ndaj formave të reja të automatizimit të kombinuar me një ndjenjë konfuzioni të thellë rreth asaj se cilat janë të sfidat dhe për kë.
Ekzistojnë disa teori rreth asaj që mund të ndodhë në këtë marrëdhënie, dhe njëra prej tyre është se inteligjenca artificiale do të zëvendësojë gazetarinë, sepse ka organizata të lajmeve në internet që janë gati të fillojnë të gjenerojnë më shumë përmbajtje tani në mënyrën më të thjeshtë të mundshme.
CNET, një faqe lajmesh teknologjike, ishte një adoptues i hershëm i kësaj strategjie, por u tërhoq pasi përmbajtja e tij e lexuar dobët u zbulua se ishte e mbushur me gabime skandaloze. G/O jep një mundësi për një strategji të ngjashme me antagonizmin e punonjësve të sindikalizuar.
Nëse roboti nuk mund të prodhojë në mënyrë bindëse përmbajtje që njerëzit duan të lexojnë, ose të paktën përmbajtje që botuesit të mund të mbledhin disi shikime për reklama, atëherë plani dështon. Nëse G/O mund të zëvendësojë tonelata përmbajtjesh me postime me temë të krijuar nga AI dhe të ruajë lexuesit, plani do të dështonte përsëri, sepse nëse G/O mund ta bëjë këtë, atëherë edhe çdokush tjetër mundet dhe do ta bëjë.
Kostoja e një postimi në blog të shikuar do të afrohet në zero dhe, si format e tjera të përmbajtjes që tashmë janë shumë të automatizuara (përmbledhjet e të ardhurave tremujore, parashikimet e motit, rezultatet bazë sportive), do të ndalojnë së prodhuari vetë përmbajtje të vlefshme.
Me fjalë të tjera, teorikisht një blog plotësisht i automatizuar nuk mund të mbijetojë. Nuk ka gjasa që ndonjë organizatë ekzistuese e lajmeve të eksplorojë përfundimisht një mundësi të tillë në masën e saj të plotë.
Do të thotë, ata do të përballeshin me problemin e një produkti lajmesh plotësisht të automatizuar, të prodhuar nga makineri të pazakonta sinteze, bazuar në informacionet tashmë të disponueshme dhe pa asnjë veprim kundërshtues.
Një teori tjetër është se inteligjenca artificiale do të përmirësojë gazetarinë. Një shembull është redaktori i Insider, Nicholas Carlson, i cili ka dhënë leje për të përdorur mjete si ChatGPT, duke thënë se inteligjenca artificiale gjeneruese mund t’i bëjë redaktorët, reporterët dhe prodhuesit më të mirë, me paralajmërimin se mjete të tilla mund të japin informacion të pasaktë.
Teoria optimiste rreth mjeteve të tilla është se ato thjesht do t’i bëjnë disa operacione gazetareske më produktive, duke automatizuar pjesërisht proceset e shtypjes dhe transkriptimit duke çliruar burime, të themi, për raportimin aktual. Por lajmi është i ri dhe i vlefshëm për shkak të asaj që zbulon, jo për shkak të një stili të caktuar publikimi apo shpërndarjeje.
Ky këndvështrim vendos mjete si ChatGPT në një spektër me forma të mëparshme automatizimi brenda dhe rreth biznesit të lajmeve, nga përpunimi i tekstit dhe kontrolli drejtshkrimor te publikimi në internet dhe mediat sociale, dhe merr një pamje idealiste të gazetarisë dhe funksionit të saj në botë.
Një teori e tretë është se inteligjenca artificiale do të gëlltisë gazetarinë. Një redaksi që dëshiron të automatizojë do të sigurojë terren pjellor për mosmarrëveshjet e punës, pasi vendet e punës ndryshojnë në mënyrë delikate me futjen e makinerive të reja dhe ndryshimin e pritshmërive të menaxhimit.
Në gazetari, megjithatë, duket se një betejë e hershme mbi ndikimin dhe inteligjencën artificiale mund të zhvillohet midis organizatave të lajmeve dhe kompanive të teknologjisë në formën e padive dhe marrëveshjeve për ndarjen e përmbajtjes.
Kjo do t’i kthente organizatat e lajmeve në shërbime të reduktuara pa pasur nevojë të shkruanin histori të tëra për shpërndarje. Organizatat e lajmeve duke u bërë asistentë të trajnimit të AI dhe ofrues të të dhënave dhe Carlson parashikon dominimin e plotë të kompanive të teknologjisë dhe fshirjen e medias si një industri më vete.
Ashtu si shumë diskutime për inteligjencën artificiale, këto qasje ofrojnë zgjidhje spekulative për problemet spekulative. Edhe pse nuk janë shumë të këndshme për t’u menduar, ato janë akoma më pak të zymta se situata që ishte para redaksive në fillim të 2023-ës.
Disa aspekte të prodhimit të lajmeve ka të ngjarë të jenë më të lehta për t’u automatizuar sesa që skeptikët e pranojnë. Bloomberg ka përdorur mjete të inteligjencës artificiale për të përmirësuar raportimin financiar për vite me rradhë, dhe shërbimet Wire kanë përdorur gjeneruesit e historive për më shumë se një dekadë për të shkruar përmbledhje sportive dhe për të përmbledhur raportet e fitimeve.
Megjithatë, përpjekjet e pashmangshme për të automatizuar pjesën tjetër ka të ngjarë të përballen me një konfuzion themelor të gazetarisë si koncept dhe praktikë, shkruan Intelligencer – New York Magazine. /Katror.info