5 Dhjetori është Dita Ndërkombëtare e Vullnetarizmit. Kjo ditë është caktuar nga Asambleja e Përgjithshme OKB-së në vitin 1985 dhe u dedikohet të gjithë atyre vullnetarëve të shumtë anembanë botës, të cilët sakrifikojnë interesat e tyre personale, në interes të shoqërisë dhe komunitetit.
Pyetja më e shpeshtë dhe spontane e jetës është “çfarë po bën për të ndihmuar të tjerët”? – Martin Luther King, Jr.
Për shumë individë, mirëqenia e tjetrit është shumë e rëndësishme. Prandaj, zakonisht zgjedhin punën vullnetare për të kontribuar në shoqëri.

Vullnetarizmi, në përgjithësi, konsiderohet një aktivitet altruist, kur një individ apo grup ofron shërbime jo për përfitime financiare apo sociale “për një tjetër person, grup ose organizatë”.
Puna vullnetare është po ashtu e njohur për zhvillimin e shkathtësive. Ka për qëllim që të promovojë të mirat ose përmirësimin e cilësisë së jetës.
Ajo mund të ketë përfitime pozitive si për vullnetarët, edhe për personin ose komunitetin e shërbyer. Po ashtu ka për qëllim vënien e kontakteve të mundshme të punësimit.
Shumë vullnetarë janë të trajnuar në fushat ku punojnë, të tilla si mjekësi, arsim apo emergjenca shpëtimi. Të tjerët shërbejnë sipas nevojës, si p.sh., në përgjigje të një fatkeqësie natyrore.
Puna vullnetare lidhet me ndjesitë personale. Përveç dëshirës për t’u ndjerë i përfshirë në komunitet, është dhe ajo për të marrë pjesë në vepra të mira.
Një nga mënyrat më të mira për të bërë pak mirë për veten është të ndihmoni të tjerët. Por, vetëm nëse motivet tuaja janë të pastra. Një studim i botuar në revistën “Health Psychology”, zbuloi se vullnetarizmi me të vërtetë zgjat jetën.

Sipas studimit, vullnetarët jetuan më gjatë se njerëzit që nuk dolën vullnetarë nëse raportuan vlerat altruiste ose dëshirën për lidhje shoqërore si arsyet kryesore për dëshirën për të bërë punë vullnetare.
Janë gjeste të vogla humane, që nuk bëjnë asgjë më shumë veçse ngrenë lart shpirtin e njeriut. Ato na mësojnë sesa e vlefshme është jetesa në komunitet.