Udhëtari danez Torbjorn Pedersen beson se është i pari që viziton të gjitha vendet e botës – pa fluturuar.
Është një e arritur për të cilën iu deshën 10 vjet dhe e tërë aventura i kushtoi mesatarisht 20 dollarë në ditë.
“Në disa vende si Singapori, më duhej të shpenzoja më shumë se 20 dollarë në ditë. Por në vende të tjera si Bolivia, 20 dollarë janë më se të mjaftueshme,” tha Pedersen, 44 vjeç, për CNBC.
Kur nuk flinte në trena dhe anije, në bujtina, ai qëndronte me familjet pritëse, tha ai. Pedersen tha se “në fakt, shpesh më duhej t’u thosha jo njerëzve sepse kisha shumë oferta ose sepse ishte e papërshtatshme,” tha Pedersen.
Ai madje është ftuar disa herë për të qëndruar në hotele me pesë yje, tha ai.
Aventura dhjetëvjeçare e Pedersenit u financua nga kompania e energjisë gjeotermale Ross Energy, e cila i dërgonte rreth 600 dollarë çdo muaj, tha ai.
“Ata thjesht menduan se plani im ishte vërtet i çmendur dhe donin ta mbështesnin. Ajo që bëra është pjesë e historisë botërore dhe ata donin të ishin pjesë e saj,” tha Pedersen.
Për të vizituar 203 territore, Pedersen tha se ai udhëtoi rreth 382,000 kilometra dhe përdori 20 mënyra të ndryshme transporti, duke përfshirë 351 autobusë, 67 minibusë, 219 taksi, 46 taksi motoçikletash, 87 taksi të përbashkët, 4 taksi të përbashkët me motoçikleta, 28 katër automjete vetëlëvizëse me rrota, 9 kamionë, 158 trena, 19 tramvaje, 128 metro, 40 anije me kontejnerë, 33 anije, 32 tragete, 3 varka me vela, 2 anije lundrimi, një karrocë me kuaj, një makinë policie dhe një jaht.
Pedersen kaloi më shumë kohë në Hong Kong, ku jetoi për 772 ditë gjatë pandemisë, dhe kohën më të shkurtër, vetëm 24 orë, në Vatikan.
Pedersen planifikoi të qëndronte në Hong Kong për rreth një javë kur mbërriti në janar 2020, por planet e tij ndryshuan në mënyrë drastike kur shpërtheu pandemia. Në atë kohë, atij i mungonin vetëm nëntë vende për të arritur qëllimin e tij.
“Nuk e dija nëse do të ngecja pesë muaj apo pesë vjet”. Çdo ditë kisha një arsye për të hequr dorë dhe për të shkuar në shtëpi. Dhe çdo ditë më duhej të gjeja një mënyrë për të bindur veten që të vazhdoj të luftoj”, tha ai.
Pedersen tha se ngecja në Hong Kong ishte “koha më e keqe” e jetës së tij, por tani tha se ai e sheh qytetin si shtëpinë e tij të dytë.
“Ndihem më shumë si në shtëpinë time në Hong Kong sesa në Kopenhagë”. Nga njëra anë ishte koha më e mirë e jetës sime dhe nga ana tjetër ishte një makth absolut”, thotë ai. /Katror.info