Një terapi e re, e zhvilluar nga komponimet nga gjaku i derrit, mund të ndryshojë procesin e plakjes tek minjtë, pretendojnë studiuesit në një studim të ri. Një terapeutik i quajtur E5, i zhvilluar nga gjaku i një derri të ri, u injektua te minjtë e vjetër, raportoi revista GeroScience, siç raportohet nga The Guardian.
– E5, e cila përbëhet nga nanogrimca komplekse dhe plazma e re e marrë nga derrat, mund të ‘ndalojë orët biologjike’ të minjve me pothuajse 70 për qind – mburren studiuesit, përfshirë ata nga Universiteti i Kalifornisë në Los Anxhelos (UCLA), por edhe themeluesit, pronarët, punonjësit dhe konsulentë të kompanisë së bioteknologjisë Yuvan Research Inc, e cila punon në zhvillimin e trajtimeve përtëritëse.
Nëse këto rezultate do të zbatoheshin tek njerëzit, kjo do të nënkuptonte kthimin e një 80-vjeçari në moshën 26-vjeçare, pohojnë shkencëtarët.
Mundesh me e lexu edhe...
– Në fillim, nuk besoja shumë në efektet e thella epigjenetike të terapisë E5 në përtëritje. Por gjetjet tona mbështeten fuqishëm nga studimet paralele mbi brejtësit nga laboratorë të ndryshëm – tha bashkëautori i studimit Steve Horvath.
Gjegjësisht, pasi trajtimi i gjakut të derrit është aplikuar në inde të ndryshme të minjve, ka rezultuar se ndryshon moshën biologjike të gjakut, zemrës dhe mëlçisë së kafshëve.
– Trajtimi përgjysmoi moshën epigjenetike të gjakut, zemrës dhe indeve të mëlçisë – u theksua në studim. Por kjo nuk është e gjitha – u regjistrua gjithashtu një efekt “më pak i theksuar, por statistikisht domethënës” i rinovimit të hipotalamusit të trurit.
– Ne kemi qenë dëshmitarë të një përmirësimi progresiv në funksionimin e organeve të përmendura, si dhe kemi vërejtur përmirësime konjitive dhe të sjelljes. Në përgjithësi, trajtimi i marrë nga plazma e derrave të rinj ngadalëson ndjeshëm plakjen tek minjtë dhe është efektiv si te meshkujt ashtu edhe te femrat – shtojnë shkencëtarët, të cilët nuk e fshehin optimizmin e tyre, megjithëse trajtimi i ri ende nuk është testuar mbi njerëzit.
Në të ardhmen, thonë ata, mund të ekzistojë mundësia e përdorimit të përtëritjes për të reduktuar sistematikisht rrezikun e shfaqjes së sëmundjeve, në vend të trajtimit të sëmundjeve individuale.
– Sigurisht që gjithmonë ka skepticizëm në këtë lloj kërkimi. Gjegjësisht, shënuesit e plakjes së vërejtur tek minjtë mund të ndryshojnë ndjeshëm në vlera dhe modele në krahasim me njerëzit. Ajo që është e dëmshme për një specie mund të jetë e parëndësishme për një tjetër – thonë ata, duke theksuar se kjo mund të jetë arsyeja pse shumë trajtime përtëritjeje nuk “transferohen” në mënyrë efektive nga brejtësit te njerëzit. /Katror.info
Përgatiti:
