Ishte duke e punuar një aksesor për kokë, kur takuam Dean në njërën nga kafiteritë e qytetit të Prishtinës. Studentja e shkencave të artit, më saktë kostumografisë, ka gjetur një mënyrë të veçantë për të kombinuar pasionin e saj me praktikën e përditshme.
Ajo krijon aksesorë të veçantë, që jo vetëm e ndihmojnë financiarisht, por edhe përmbushin shpirtërisht. Dea, e cila këto mjete pune i merr me vete dhe kurdo që ka kohë, krijon diçka të re, madje edhe në kafeteri, thotë se ka nisur të merret me këtë aktivitet në vitin 2021.
”Mua veç më kanë pëlqyer aksesorët për veti me i pasë me i mbajtë gjithë. Po kam pas dëshirë diçka që bjen në sy e jam mundu edhe vetë me i bo qashtu të ndryshme, qysh po shihet edhe prej materialeve edhe prej teknikës qysh i punoj. Materialet i marrë edhe këtu edhe prej jashtit. I kam familjarët që m’i bijnë, rruazat, telat dhe këto pjesë për varëse që janë me i mbyllë këto si kapëse. ”
Dea tregon se ishte mjaft e bindur që kjo formë e artizanatit do t’i sjellë sukses. Rrugës e ka vërejtur se njerëzit më shumë duan t’i kenë gjësendet e personalizuara, por kjo thotë se ia rrit edhe më shumë kreativitetin. Sot, çdo aksesor që ajo dizajnon përçon një mesazh unik.
”Për mua ka qenë 50/50, se këndej kisha shumë vetëbesim se thojsha kanë me u shit sigurt, ama tani e kuptova që normal, trendat janë pjesë e çdo ane. E thosha, ndoshta mund të dalë problem, se unë veç po du qysh unë po du me i ba. E kam pas pak problem derisa e kam menaxhu, po tash jam në rregull. Tash e shoh që ka edhe njerëz që kërkojnë çka dojnë, diçka që me ju përshtat dhe i personalizojnë shumë. E unë bash kam dëshirë me qenë qashtu kur dikush më jep një punë më të rëndë, që ma komplikon punën ma shumë. Më pëlqen ashtu se të stimulon me punu më shumë”, shprehet ajo.
Dea mundohet ta kombinojë kohën e studimeve me punën artizanale. Me gjithë mungesën e kohës, sidomos në kohë provimesh, ajo thotë se puna artizanale, e ndihmon në aspektin emocional.
”E mund të ndihmojë edhe kah ana emocionale, se të shpërqëndron prej problemeve më të mëdha, kjo është njëfarë escape, një arratisje, po qato unazat anti-ankth që ju them, nuk munën me ta shëru ankthin, se janë objekt, po të shpërqëndron edhe të ndihmon me menaxhu”, thotë tutje ajo.
Dea tregon edhe komentet e të tjerëve, kur e shohin duke punuar kudo që gjendet. Ajo ka thyer barrierat dhe nuk mërzitet për paragjykimet e mundshme.
”E po nuk e kam problem, i marrë kudo. Më duket shumë normale. Të tjerët kanë komplekse. Mua shumë më ndoket që e ka thy qatë send, se te na u kanë shumë tabu për shembull, ka që thojnë qe kjo tu shit mend ose është duke u livdu, unë thom ”jo veç nuk po kam kohë në shtëpi me u marrë me to e po i marr kudo me veti”, ose në fakultat i marr në ndonjë klasë që, përshembull në ligjërata normal jo, por në pauza kështu edhe veç i marr me vete, se s’më ngarkojnë kurrgjë. I kam ato danat e dorës dhe i kam rruazat çka më vyejnë edhe veç me tela…”, shprehet Dea.
Ajo tregon se me pak përkushtim dhe pasion, është e mundur të gjenden mënyra kreative për të fituar të ardhura shtesë dhe për të ushtruar talentin që secili mund të ketë, duke qenë vetë një shembull se si pasioni mund të kthehet në një burim të rëndësishëm mbështetjeje.
”Veç që se kam gajlen me i lyp pare dikujt, ose nëse s’je në punë normal, i këqyr këto sende më shumë, çka mundesh me përfitu edhe ti për vete, çka mundesh edhe me këto me ba, po të ndihmon, sidomos për studentët që i kisha inkuraju, çkado që keni nisne, sa më shpejt, se ju ndihmon, edhe unë gjithë them, po më pëlqen çka bëj, edhe nëse ndoshta s’përfitoj diçka shumë-shumë e di që më pëlqen edhe them: Ka me u kthy me të mirë, ka me dal diçka prej saj. Mendoj që mundesh gjithmonë me gjetë kohë, edhe nëse është vetëm një hobi i thjesht që ty të ndihmon me u ndi më mirë, mundesh me gjetë kohë”, shprehet Dea.
Pas shijimit të kafes në një ditë vjeshte në Prishtinë, Dea vazhdon ditën e saj gërshetuar me studimet dhe punën e saj me aksesorët, duke qenë kështu një model për gjeneratën e saj. /Katror.info
Përgatiti:
