Torres del Paine është mrekullia e tetë e botës, parku natyror më i madh dhe më i vizituar në Kili. Ndodhet në skajin jugor të vendit, në të ashtuquajturën rrugë që të çon në fund të botës. Ky park kombëtar përcaktohet nga male jashtëzakonisht të larta dhe të thyera. Ato rrethojnë me krenari peizazhin ku mbrojnë akullnajat, liqenet dhe lumenjtë. Ndodhet në një rajon të njohur për kushtet e vështira të motit, në Patagoninë e famshme. Është interesante të përmendet se në këtë pjesë të vendit dita zgjat jashtëzakonisht shumë, madje 17 orë, kështu që ju keni mundësinë të shijoni natyrën për një kohë vërtet të gjatë.

Ky titull u mor nga Torres del Paine në konkurrencë serioze nga më shumë se 300 destinacione të ndryshme. Loja e natyrës dhe e perëndive është veçanërisht e theksuar këtu, dhe peizazhi i ashpër duket joreal, sikur të mos jetë nga ky planet.
Pjesa më e famshme e parkut është një masiv malor me tre maje. Çdo majë ka emrin e vet, përkatësisht Torres d’Agostini, Torres Central dhe Torres Monzino. Ato ngrihen 2500 metra mbi nivelin e detit dhe i gjithë parku ka marrë emrin prej tyre. Torres del Paine në përkthim do të thotë shtylla e kaltër, pasi është ngjyra që marrin qielli dhe liqeni kur shikohen nga larg.

Parku zë një sipërfaqe prej rreth 300,000 hektarësh me shkretëtirë të vërtetë për t’u eksploruar. Është një parajsë në tokë për adhuruesit e natyrës, aq më tepër që nuk ka një aktivitet të rëndësishëm turistik.

Patagonia nuk është një destinacion i lirë dhe Torres del Paine nuk është ndryshe. Parku kombëtar është një vend i largët që nënkupton logjistikë komplekse për turizmin. Megjithatë, qëndrimi në Torres del Paine nuk ka qenë kurrë kaq i përballueshëm, veçanërisht vitet e fundit, edhe pse ndodhet në fund të botës. Sot, natyra është në një nivel të lartë, veçanërisht e egër dhe e largët, larg çdo gjurme qytetërimi. /Katror.info