Dugagjin Berisha nga Gjakova në një intervistë për podcastin “Diana’Stories” na tregon se si mbetjet e xhamit po kthehen në materiale ndërtimi.
Nga ndërtimtaria te ambientalizmi – rruga e Dukagjin Berishës përmes xhamit
Në një kohë kur ndotja e mjedisit dhe mungesa e zgjidhjeve të qëndrueshme po bëhen alarm për Kosovën, një qytetar nga Gjakova ka ndërmarrë hapin për të kthyer mbeturinat e qelqit në materiale të dobishme ndërtimi dhe jo vetëm.
Dugagjin Berisha, themelues i kompanisë Kosovo Glass Recycling, nisi rrugëtimin e tij si ndërtimtar, por dashuria për mjedisin dhe mungesa e një sistemi funksional të riciklimit të qelqit, e shtynë të ndërmarrë një iniciativë të guximshme.
Mundesh me e lexu edhe…
“Po, ideja ka qenë duke u marrë me ambient në lagjen ku jetoj, edhe unë jam me profesion ndërtimtar. E kom përcjellë pak riciklimin në Kosovë, fillova me hulumtu, me lexu, e pava se qelqi nuk riciklohet në Kosovë dhe e pava një mundësi shumë të mirë për mu me i bo disa produkte prej mbetjeve të qelqit, si ndërtimtar ose pak si inovativ në disa produkte. Edhe fillova kapak në 2019-tën me u tërhek prej kompanisë time të ndërtimtarisë dhe me fillu me riciklim, ku e pash veten se muj me prek në shumë fusha: në ruajtjen e ambientit, krijimin e punimeve të bukura, krijimin e vendeve të punës, krijimin e të ardhurave më të mira. Edhe këtu e pash veten se është një mundësi e mirë për mua dhe familjen teme…”
Në vend që ta shohë këtë si problem, ai e pa si mundësi. Me njohuritë që kishte nga ndërtimtaria dhe me mbështetjen e familjes dhe komunitetit, Berisha themeloi një punishte të vogël ku mbledh, përpunon dhe riciklon xhamin në grimca që zëvendësojnë gurin në ndërtim.
Pse qelqi?
Qelqi është një nga materialet më të riciklueshme në botë – mund të riciklohet pafund herë pa humbur cilësinë. Megjithatë, në Kosovë, nuk ekziston një infrastrukturë publike që e mbështet këtë proces.
“Qelqi bohet prej zallit, edhe prap munet me u kthy në zall. Si mbushës për beton, mundet me u përdorë qelqi. E kom studiu shumë atë, edhe e kom pa mundësinë që muj me bo tavolina, muj mi bo disa banake…
Na ndikojmë shumë në ruajtjen e lumenjve, se shumë prej këtij qelqi ka mujtë me përfundu nëpër lumenj. Është edhe kjo – edhe nuk hidhet qelqi nëpër lumenj, mirret prej neve, po edhe na për produktet tona nuk marrim zhavor prej lumi për mi bo produktet.”
Produkti i përfunduar përdoret për krijimin e tavolinave, shankave dekorativë, për pastrimin e ujrave të zeza, filtrimin e pishinave dhe në disa raste, si zëvendësues për zhavorrin dhe gurët në ndërtimtari. Kjo nuk është vetëm një mënyrë për të ricikluar qelqin – por një zgjidhje për të ruajtur burimet natyrore si gurët dhe zhavorrin nga lumenjtë dhe guroret.
Artikull i sponsorizuar.
Përgatiti:
