As dekadash përparimi që ishte aq në rritje dhe i kushtueshëm sa mund të ishte dukur i pakuptimtë, teknologjia e shkrirjes bërthamore më në fund ka bërë një zbulim për të cilin ia vlen të shkruhet, shkruan Oilprice.com, përcjellë Katror.info.
Vitin e kaluar, një ekip shkencëtarësh në Kaliforni arriti të arrijë ndezjen, duke gjeneruar më shumë energji nga një eksperiment i shkrirjes me laser sesa u dërgua në të.
Përparimi sinjalizoi një epokë të re për shkrirjen bërthamore, në të cilën teknologjia e sapolindur është zhvendosur nga një ëndërr tubash e këputur nga faqet e fantashkencës në një model të prodhimit të energjisë së pastër me potencial real për aplikim praktik dhe shkallëzueshmëri. Por kritikët ende vënë në pikëpyetje nëse krijimi i një dielli artificial këtu në Tokë do të jetë ndonjëherë i përballueshëm dhe mjaft efikas për të pasur një ndikim real në industrinë globale të energjisë.
Në tre vitet e fundit, zbulimet në shkrirjen bërthamore janë rritur në mënyrë eksponenciale dhe shkencëtarët në mbarë botën kanë arritur suksese të jashtëzakonshme në eksperimente të ndryshme të shkrirjes, shpesh me qasje krejtësisht të ndryshme. Dhe gjithçka ndodhi pothuajse njëkohësisht duke parë afatin e gjatë kohor të eksperimenteve të shkrirjes bërthamore.
Të gjitha këto zbulime ishin kritike, por tre në veçanti riformësuan narrativën dhe bënë që edhe ata që dyshonin për shkrirjen bërthamore të ndalnin kritikat e tyre. Së pari, në vitin 2021, një ekip studiuesish në Superpërcjellësin e Avancuar Eksperimental (EAST) Tokamak në Hefei, Kinë thyen rekordet e mëparshme për një reagim të qëndrueshëm të shkrirjes, duke arritur shkrirjen në një shkallë të paprecedentë prej 1056 sekondash – pothuajse 20 minuta.
Në të njëjtin vit, The Joint European Torus (JET) në Oxfordshire më shumë se dyfishoi rekordin e tij të shkrirjes të vitit 1997 kur prodhoi 59 megaxhaule energji në një eksperiment të vetëm shkrirjeje.
Dhe më pas eksperimenti i lartpërmendur ndodhi në Kaliforni, i cili i kënaqi të gjithë. Dhjetorin e kaluar, studiuesit në Instalimin Kombëtar të Ndezjes (NIF) në Laboratorin Kombëtar Lawrence Livermore bënë histori kur u bënë të parët që më në fund kapërcyen atë që mbetet pengesa më e rëndësishme e shkrirjes bërthamore: krijimi i energjisë neto pozitive. Eksperimenti tashmë legjendar përdori laser për të transmetuar 2,05 megaxhaulë dritë mbi një sasi të vogël karburanti të shkrirë – afërsisht sa një kokërr piper – duke shkaktuar një shpërthim që lëshoi 3,15 MJ energji – pothuajse i njëjtë me tre shkopinj dinamiti.
Por ndërsa rëndësia e këtij zbulimi nuk mund të mohohet, kjo nuk do të thotë se bashkimi bërthamor së shpejti do të fuqizojë shtëpitë tona.
Në të vërtetë, ka disa paralajmërime të rëndësishme në lidhje me madhësinë e zbulimit të NIF. Megjithëse reaksioni i shkrirjes në eksperimentin NIF krijoi më shumë energji sesa dërgohej në karburant, ai ishte ende një rrjedhje neto e energjisë kur shikoni pamjen më të gjërë. Duke marrë parasysh sasinë e energjisë së përdorur për të fuqizuar lazerin, eksperimenti ishte një humbje neto me një diferencë të madhe. Për më tepër, NIF është një projekt jashtëzakonisht i shtrenjtë i kryer në një projekt laboratorik kombëtar të financuar për kërkimin e armëve bërthamore.
Me pak fjalë, shkrirja është ende jashtëzakonisht e shtrenjtë dhe arritja e prodhimit neto të energjisë është e paarritshme. Në fakt, Wired raportoi vitin e kaluar se “përparimet reale në energjinë e shkrirjes ka të ngjarë të jenë disa dekada larg.” ITER, eksperimenti më i madh i shkrirjes në botë i bashkëfinancuar nga 35 vende në jug të Francës, tashmë është jashtëzakonisht mbi buxhetin dhe prapa afatit.
Për më tepër, sektori përballet me sfida të rëndësishme rregullatore, pasi kornizat aktuale që rregullojnë ndarjen bërthamore nuk do të jenë të zbatueshme për shkrirjen bërthamore. Kjo do të thotë se duhet bërë shumë punë burokratike dhe politike që kërkon shumë kohë dhe e kushtueshme përpara se një bashkim tregtar të bëhet i mundur.
Ka shumë shpresa për të ardhmen e shkrirjes bërthamore. Përkrahësit e teknologjisë kanë propozuar që ajo mund të prodhojë karburant pa emetime të pakufishme, duke shpëtuar botën nga kriza klimatike, si dhe nga luftërat gjeopolitike mbi energjinë. Me pak fjalë, do të na sillte energji dhe paqe të pafund në botë.
Megjithatë, lajmet për potencialin e shkrirjes bërthamore për të shpëtuar botën janë pothuajse me siguri shumë të ekzagjeruara. “[Përparimi i NIF] është një punë e madhe dhe e këndshme për t’u duartrokitur, por kjo nuk do të thotë se një revolucion i energjisë së gjelbër është afër,” përmblodhi CNET. “Do të kalojnë vite përpara se përparimet në energjinë e shkrirjes të japin fryte – ndoshta një dekadë apo më shumë – dhe është ende e paqartë nëse shkrirja do të jetë ndonjëherë mjaft e lirë për të transformuar rrënjësisht rrjetin tonë elektrik. Investimi i vazhdueshëm në diell dhe erë sot është kritik për luftën kundër ndryshimeve klimatike”, thuhet më tutje, përcjell Katror.info.