Gratë që duan të jetojnë një jetë më të gjatë dhe më të shëndetshme mund të kenë marrë vetëm disa lajme të mira: sipas një studimi të fundit të botuar në Journal of the American College of Cardiology, femrave u duhet vetëm gjysma e sasisë së ushtrimeve që bëjnë meshkujt për të shijuar të njëjtën jetëgjatësi.
Dr. Martha Gulati, bashkëautore e studimit dhe drejtore e kardiologjisë parandaluese në Cedars-Sinai në Los Anxhelos, beson se ky zbulim inkurajon gratë që mund të luftojnë për t’iu përmbajtur rutinave intensive të stërvitjes. “Për mua, lajmi për gratë është: pak shkon shumë”, pohon Gulati, transmeton Katror.info.
Sipas studimit, meshkujt që bënin rreth 300 minuta aktivitet aerobik në javë kishin një rrezik 18% më të ulët të vdekjes sesa meshkujt joaktivë. Çuditërisht, grave u nevojiten vetëm 140 minuta ushtrime javore për të marrë një reduktim prej 24 për qind në rrezikun e vdekjes, me përfitimet e jetëgjatësisë që rrisin rreth 300 minuta aktivitet javor për të dy gjinitë.
Mundesh me e lexu edhe...
Forcimi i muskujve: tejkalimi i stereotipeve
Studimi shqyrtoi gjithashtu stërvitjet për forcimin e muskujve, duke vënë në pikëpyetje besimin e përbashkët se më shumë është gjithmonë më mirë. Gulati pohon se një seancë e vetme javore e stërvitjes së forcës për gratë jepte të njëjtat përfitime të jetëgjatësisë si tre ushtrime javore për burrat. Kjo zbulesë shkatërron paragjykimet dhe thekson dallimet fiziologjike midis burrave dhe grave.
Duke shpjeguar fenomenin, Gulati thekson, “Nëse ato [femrat] bëjnë të njëjtën sasi ushtrimesh forcuese, ato mund të kenë përfitime më të mëdha me doza më të vogla vetëm bazuar në faktin se nuk kanë aq shumë për të filluar”. Ky kuptim i ndikimit të masës muskulore dhe karakteristikave të tjera fiziologjike ka implikime për rekomandimet e ushtrimeve specifike për gjininë.
Përtej numrave
Gulati dhe ekipi i saj vlerësuan sistematikisht zakonet e ushtrimeve të vetë-raportuara të mbi 400,000 personave në Shtetet e Bashkuara që morën pjesë në Anketën Kombëtare të Intervistës së Shëndetit midis 1997 dhe 2017. Duke krahasuar këto të dhëna me të dhënat e vdekshmërisë, studiuesit zbuluan modele që tregojnë pragje të ndryshme ushtrimesh për burra dhe gra.
Megjithatë, është e rëndësishme të pranohen kufizimet e studimit. Natyra e tij vëzhguese e pengon atë të krijojë një marrëdhënie të drejtpërdrejtë shkak-pasojë midis stërvitjes dhe jetëgjatësisë. Pavarësisht përpjekjeve për të llogaritur faktorët ngatërrues si sëmundjet e mëparshme ose sjelljet e stilit të jetesës, mbështetja e studimit në të dhënat e aktivitetit të vetë-raportuar mund të sjellë gabime./Katror.info
Përgatiti:
