I vetmi rast kur gruaja ndihet e kënaqur se dikush po përdor trupin e saj (pavarësisht se çfarë vendimi do të marrë më vonë) është kur ajo konstaton shtatzaninë.
Që në fillimet dhe përgjatë gjithë kohës e “prek” rritjen e fëmijës nëpërmjet trupit të saj. Fillimisht e ndjen atë brenda vetes, më pas brenda krahëve dhe gjirit të saj.

Më pas, ai rritet, ecën, ushqehet vetë, ai pothuajse kryen gjithçka vetë, nuk i bën më veprimet nëpërmjet saj. Kur fëmija “merr këmbët” dhe lëviz vetë kudo, nëna e mahnitur sheh gëzimin e tij, shkruan Lira Gjika, në Facebook.
Ajo konstaton se ai po bëhet gjithnjë e më i zoti. Koha ka kaluar shpejt. Ka dëshirë ta mbajë edhe më, brenda krahëve të saj, por një ndjesi tjetër më e fuqishme e bën atë të “hapë krahët”dhe ta lërë të “lirë” që të mund të bëhet zot i vetes së tij.
Ajo nuk do të mundte t’ia merrte dhe mohonte fëmijës së saj gëzimin që jep ndjesia e të qenurit zot i vetes. Ndjen dhe di se ata të dy janë njerëz të ndryshëm. Është e vetëdijshme se mëmësia fillon në çastin kur ata të dy shihen sy më sy dhe se do të mbarojë kur ai të bëhet zot i vetes. /Katror.info
Përgatiti:
