Përfundimisht, nëse ne do të dëshirojmë të zgjerojmë World Wide Web në të gjithë galaktikën dhe NASA sapo demonstroi një pjesë kyçe të teknologjisë që mund të ndihmojë, duke transmetuar mesazhe nëpërmjet laserit në një distancë prej gati 16 milionë kilometrash ose 10 milionë miljesh.
Kjo është rreth 40 herë më larg se sa është Hëna nga Toka dhe është hera e parë që komunikimet optike janë dërguar në një distancë të tillë.
Tradicionalisht, ne përdorim valët e radios për të folur me një anije kozmike të largët – por frekuencat më të larta të dritës, si p.sh. infra të kuqe,, ofrojnë një rritje në gjerësinë e brezit dhe për rrjedhojë një rritje të madhe në shpejtësinë e të dhënave.

Nëse do të jemi në gjendje të dërgojmë mesazhe video me definicion të lartë drejt dhe nga Marsi pa një vonesë të konsiderueshme, atëherë kjo është teknologjia që na nevojitet.
Testi është pjesë e eksperimentit të NASA-s Deep Space Optical Communications (DSOC) dhe vendosja e suksesshme e lidhjes së komunikimit njihet si ‘drita e parë’.
“Arritja e dritës së parë është një nga shumë piketa kritike të DSOC në muajt e ardhshëm, duke hapur rrugën drejt komunikimeve me shpejtësi më të lartë të të dhënave të aftë për të dërguar informacion shkencor, imazhe me definicion të lartë dhe transmetim video në mbështetje të kërcimit të ardhshëm gjigant të njerëzimit,” thotë Trudy Kortes, e cila është drejtore e Demonstrimeve të Teknologjisë në Selinë e NASA-s.
Të gjithë ne mbështetemi në teknologji të ngjashme të ndërtuara në fibra optike për komunikimet tona me bazë tokësore dhe me shpejtësi të lartë, por këtu ajo është përshtatur për përdorim në hapësirën e thellë për të përmirësuar metodat ekzistuese të kthimit të informacionit në Tokë.
Duke qenë dritë infra e kuqe, inxhinierët mund t’i transmetojnë lehtësisht valët e saj në formë laseri. Kjo nuk do ta bëjë dritën të lëvizë më shpejt, por e rregullon dhe e kufizon rrezen e saj në një kanal të ngushtë. Kjo kërkon shumë më pak energji sesa shpërndarja e valëve të radios dhe është më e vështirë për t’u kapur.
Kjo nuk do të thotë se është një detyrë e thjeshtë. Bitët e të dhënave janë të koduara në fotonet e emetuara nga laseri, gjë që kërkon një numër instrumentesh të vështira– duke përfshirë një grup detektorësh me efikasitet të lartë superpërcjellës – për të përgatitur informacionin për transmetim dhe për ta përkthyer në anën tjetër.
Një sfidë tjetër është që sistemi të përshtatë konfigurimin e tij të pozicionimit në kohë reale. Në këtë test të fundit, fotoneve laser iu deshën rreth 50 sekonda për të arritur nga anija kozmike në teleskop, dhe të dy po lëvizin nëpër hapësirë ndërsa kjo po ndodh.
Marrësi laser që bëri lidhjen është në bordin e anijes kozmike Psyche, e cila është në një mision demonstrimi teknologjik dyvjeçar, i drejtuar për në rripin e asteroideve midis Marsit dhe Jupiterit. Ai vendosi kontakt me teleskopin Hale në Observatorin Palomar në Kaliforni.
Psyche është planifikuar të fluturojë rreth Marsit, dhe kështu testet do të vazhdojnë të kryhen për të përmirësuar këtë metodë inovative të komunikimit me laserdhe për t’u siguruar që është aq i shpejtë dhe i besueshëm sa duhet.
“Ishte një sfidë e madhe dhe ne kemi shumë më tepër punë për të bërë, por për një kohë të shkurtër, ne ishim në gjendje të transmetonim, merrnim dhe dekoduam disa të dhëna,” thotë Meera Srinivasan, drejtuese e operacioneve të DSOC në Laboratorin e Propulsionit Jet të NASA-s. /Katror.info