Ngjitja në majën më të lartë të botës, Everestin, mbetet një ëndërr e përhershme për mijëra alpinistë në mbarë globin. Por në vitin 2025, kjo ëndërr vjen me një çmim më të lartë dhe më shumë sfida se kurrë më parë. Sipas alpinistit veteran dhe analistit të njohur të ekspeditave malore, Alan Arnette, kostoja totale për të ngjitur Everestin sivjet varion nga 40,000 deri në 200,000 dollarë, në varësi të rrugës së zgjedhur (Nepal apo Tibet), nivelit të mbështetjes, pajisjeve dhe kompanisë organizuese, shkruan Katror.info.
Çmimi mesatar për një ekspeditë të organizuar nga kompani perëndimore në Nepal është rreth 76,600 dollarë. Megjithatë, disa operatorë lokalë ofrojnë paketa me çmim shumë më të ulët, duke filluar nga 30,000 dollarë. Por edhe pse më të përballueshme, këto paketa shpesh vijnë me më pak mbështetje dhe më shumë rreziqe.
Shpenzimet fillojnë me udhëtimin dhe transportin, ku përfshihen biletat e avionit ndërkombëtar dhe ato të brendshme, transferimet në rajonin e bazës dhe transportimi i pajisjeve. Këto kosto variojnë nga 2,525 deri në 10,125 dollarë. Nga shtatori 2025, leja e ngjitjes në Nepal do të rritet nga 11,000 në 15,000 dollarë për person, ndërkohë që në Tibet lejet shkojnë deri në 18,000 dollarë, por përfshijnë më shumë përfitime. Përveç kësaj, alpinistët duhet të përballojnë edhe tarifa shtesë për mbeturinat dhe infrastrukturën, si dhe të kenë sigurim të plotë, që mund të kushtojë deri në 15,000 dollarë.
Një pjesë e konsiderueshme e kostove përqendrohet në pajisjet dhe furnizimet për ngjitje në lartësi ekstreme. Vetëm oksigjeni kushton rreth 3,000 dollarë për pesë shishe, ndërsa maskat dhe rregullatorët shtojnë një tjetër 1,000 dollarë. Ushqimi, gatimi dhe karburanti për kampingun arrijnë nga 3,800 deri në 8,800 dollarë. Ekspeditat e mbështetura nga kompani perëndimore kushtojnë nga 49,000 deri në 115,000 dollarë, ndërsa kompanitë nepaleze ofrojnë shërbime me Sherpa që fillojnë nga 30,000 dollarë. Një udhërrëfyes personal Sherpa me oksigjen të dedikuar mund të kushtojë deri në 9,000 dollarë shtesë.
Në varësi të buxhetit dhe përvojës, alpinistët mund të zgjedhin mes disa formave të organizimit: nga misionet me mbështetje minimale prej Sherpash, deri te ekspeditat e udhëhequra plotësisht nga guida të certifikuara ndërkombëtarisht. Megjithatë, pavarësisht nivelit të organizimit, të gjitha përfshijnë një shkallë të lartë rreziku dhe kërkojnë përgatitje maksimale.
Ekspertët paralajmërojnë se shumë kompani nuk e bëjnë të qartë çmimin total të shërbimit dhe se cilësia e mbështetjes ndryshon ndjeshëm. Disa Sherpa nuk ndërhyjnë nëse një alpinist vendos të vazhdojë përkundër kushteve të rrezikshme, duke e rritur ndjeshëm probabilitetin për fatkeqësi. Ndërkohë, mungesa e helikopterëve të shpëtimit në Tibet shton rrezikun dhe koston në rast emergjence. Po ashtu, sigurimi nuk mbulon rreziqet nëse nuk respektohen kushtet e kontratës.
Ngjitja në Everest mbetet simbol i guximit dhe këmbënguljes njerëzore, por çmimi – financiar dhe personal – është më i lartë se kurrë. Viti 2025 e bën të qartë se për ta arritur majën e botës, duhet jo vetëm vullnet, por edhe mençuri, planifikim dhe përkushtim maksimal./Katror.info