Në një shoqëri të mbushur me ndarje politike, kriza globale dhe pengesa në dukje të pakapërcyeshme, është e lehtë të besohet se përpjekjet individuale janë të parëndësishme. Megjithatë, kërkimet tregojnë gjithnjë e më shumë se aktet e vogla të dhembshurisë dhe lidhjes mund të kenë pasoja të gjera shoqërore.
Muzikanti Hozier e kapi këtë ide në mënyrë prekëse gjatë një shfaqjeje të fundit: “Aktet e vogla të dashurisë dhe solidaritetit që i ofrojmë njëri-tjetrit mund të kenë ndikim të fuqishëm … Unë besoj se thelbi i njerëzve, në përgjithësi, është i mirë.” Shkenca duket se është dakord, shkruan The Optimist Daily.
Psikologët dhe studiuesit e lidhjeve njerëzore kanë zbuluar se këto akte të vogla – qofshin një vërejtje e mirë, një moment mirëkuptimi ose një gjest solidariteti – mund të nxisin ndjeshmërinë, të largojnë paragjykimet dhe madje të sfidojnë sfida sociale në shkallë të gjerë si diskriminimi.
Si lidhja ndryshon perspektivat
Ideja se kontaktet e vogla ndërpersonale mund të çojnë në ndryshime më të mëdha i ka rrënjët në psikologji, përkatësisht teoria e disonancës njohëse. Disonanca konjitive ndodh kur veprimet dhe besimet e një personi bien ndesh, duke shkaktuar shqetësim dhe duke i inkurajuar ata që t’i pajtojnë të dyja.
Konsideroni dy njerëz që pëlqejnë njëri-tjetrin, por nuk janë dakord për ndryshimin e klimës. Dashuria e tyre reciproke krijon një tension që mund t’i inkurajojë ata të përfshihen në dialog konstruktiv, pavarësisht dallimeve të tyre. “Sa më shumë t’i forconi marrëdhëniet tuaja përmes akteve të lidhjes, aq më shumë gjasa do të keni të ndjeheni me perspektivat e të tjerëve,” thanë studiuesit.
Kjo dinamikë thekson se si veprimet e vogla të mirësisë dhe mirëkuptimit mund të ndihmojnë në kapërcimin e boshllëqeve më të gjera, duke i përkthyer çështjet abstrakte në përvoja të rëndësishme njerëzore.
Studimet e botës reale: nga ndryshimi personal në atë social
Studime të shumta kanë konfirmuar efektivitetin në botën reale të akteve të vogla të lidhjes në nxitjen e ndryshimeve domethënëse.
Në një studim të ndarjes politike në Shtetet e Bashkuara, studiuesit vunë re se demokratët dhe republikanët e vetë-identifikuar zakonisht nuk i pëlqenin anëtarët e partisë kundërshtare bazuar në supozimet e tyre për idetë morale të të tjerëve. Megjithatë, të dy grupet theksuan atribute të tilla si drejtësia, respekti dhe dëshira për të shmangur dëmtimin. Veprimet e vogla dhe të vazhdueshme të dhembshurisë që demonstrojnë këto ideale të përbashkëta mund të zvogëlojnë përfundimisht armiqësitë politike në shkallë të gjerë.
Një studim tjetër shqyrtoi tensionet etnike midis studentëve hungarezë dhe rumunë, të cilët kanë një histori konfliktesh sociale. Nxënësit që kishin marrëdhënie të mira përtej linjave etnike treguan ndjenja më pozitive ndaj grupit tjetër në tërësi. Në të kundërt, lidhjet negative ndërpersonale përkeqësuan tensionet, duke demonstruar se cilësia e lidhjeve të vogla është jashtëzakonisht e rëndësishme.
Në një studim të veçantë, pjesëmarrësit që u përqendruan në atributet pozitive të dikujt që njihnin në vend të tyre, shfaqën më pak paragjykime ndaj grupeve të palidhura. Kjo nënvizon idenë se lëvizja drejt një vlerësimi të të tjerëve, qoftë edhe në mënyra të vogla, mund të çmontojë paragjykimet e thella.
Ndërtimi i një spiraleje lart të dhembshurisë
Ndikimi i këtyre veprimeve të vogla shtrihet përtej marrëdhënieve individuale, duke rezultuar në atë që psikologët e quajnë një spirale lart – një lak reagimi pozitiv në të cilin sjelljet e dhembshur inkurajojnë rritjen sociale.
Ekologjitë sociale, ose rrjetet e marrëdhënieve në të cilat bën pjesë çdo person, luajnë një rol të rëndësishëm. Ndryshimet e dhembshur në çdo nivel – personal, ndërpersonal ose strukturor – mund të shkaktojnë ndryshime afatgjata.
Për shembull, programimi kundër diskriminimit në shkolla dhe mbështetja e kolegëve mes nxënësve punojnë së bashku për të rritur përfshirjen. Këto përpjekje krijojnë situata në të cilat studentët nga grupet e nënpërfaqësuara ndihen të vlerësuar, duke demonstruar se si veprimet institucionale dhe individuale të mirësisë përforcojnë njëri-tjetrin.
Ky parim është i rëndësishëm edhe për trajtimet terapeutike. Një strategji terapie e njohur si praktikë sociale, ose “ndërtimi i qëllimshëm i komunitetit”, i ka ndihmuar njerëzit të shërohen nga sëmundje të rënda mendore si skizofrenia. Ideja shkon kështu: nëse ndërtimi i qëllimshëm i komunitetit mund të trajtojë shqetësimet thellësisht personale psikologjike, ai gjithashtu mund të adresojë çështjet shoqërore.
Përfundimi
Veprimet e vogla të dhembshurisë dhe lidhjes janë më shumë se thjesht qëllime të mira; ata janë agjentë të vërtetuar shkencërisht të transformimit. Ndërtimi i marrëdhënieve përmes mirëkuptimit dhe ndjeshmërisë mund të ndihmojë në minimizimin e paragjykimeve, promovimin e dialogut dhe krijimin e komuniteteve që përballen me sfida më të gjera shoqërore.
Një studiues tha: “Thjesht kujdesi për njëri-tjetrin është një akt i forcimit të marrëdhënieve, i cili forcon komunitetet, gjë që ndikon në shoqëri.”
Në një mjedis shpesh dërrmues, këto akte të thjeshta dashamirësie dhe lidhjeje shërbejnë si një kujtesë se nevojitet përpjekje personale për të ndikuar në ndryshimin me ndikim. Pavarësisht nëse është duke ofruar një vesh të dëgjuar, të qenit i sjellshëm me një të huaj, ose krijimi i lidhjeve pozitive përtej ndarjeve, çdo veprim kontribuon në një lëvizje më të gjerë dhembshurie dhe mirëkuptimi. /Katror.info
Përgatiti:
