Sot nis Berlinale, festivali vjetor i filmit, ku Berlini do të presë për 10 ditë premiera filmash dhe serish televizive nga e gjithë bota, me pjesëmarrjen e regjisoreve të njohur dhe yjeve të kinemasë ndërkombëtare.
Megjithëse në Berlin është shumë ftohtë tani, temperatura kulturore po ngrihet ndërsa festivali i filmit vjetor fillon.
Përkrah atij të Cannes dhe Venecias, Berlinale është një nga trioja e madhe e festivaleve të filmit në Evropë dhe është i njohur për kombinimin e programimit provokues dhe të guximshëm me emra të njohur, si dhe për faktin se është një vend ku mund të shihen për herë të parë fituesit e mundshëm të çmimeve, shkruan BBC, transmeton Katror.info.
Mundesh me e lexu edhe…
Ja gjashtë arsye se pse edicioni i këtij viti pritet të lë një përshtypje të madhe:
Fushata e Timothée Chalamet për çmimet Oscar 2025
A mund të bëhet Chalamet fituesi më i ri i Çmimit të Aktrorit më të Mirë në Akademinë e Filmit për paraqitjen e tij të shkathtë si Bob Dylan në A Complete Unknown?
Duket gjithnjë e më e mundur, pasi vitet e fundit ai ka ngushtuar hendekun me favoritët e kategorisë, si Adrien Brody (i cili është mbajtësi aktual i rekordit për fituesin më të ri, për rolin në The Pianist në vitin 2002), deri në një pikë që ata janë pothuajse baraz në bastet për këtë vit. Kjo mund të jetë pjesërisht për shkak të fushatës së tij mjaft tërheqëse, e cila ka përfshirë gjithçka, nga paraqitjet në Saturday Night Live deri te shfaqja në premierën e filmit në Londër, duke arritur aty në një nga biçikletat e njohura me ngjyrë jeshile të qytetit Lime. Tani ai është gati të mbërrijë në Berlin për galanë speciale të A Complete Unknown në Berlinale, që do të shënojë debutimin e tij gjerman, dhe pyetja është: cilin gjest të çuditshëm dhe që do të tërheqë vëmendjen do të përdorë ai tjetër? A do të hajë një currywurst në tapetin e kuq, ndoshta?
Kthimi i Bong Joon-ho
Janë bërë pesë vite që kur regjisorin nga Koreja e Jugut, Bong Joon-ho, ndryshoi historinë e kinemasë, kur satira e tij sociale Parasite bëri histori si filmi i parë jo në anglisht që fitoi çmimin më të lartë në Oscars. Dhe tani, më në fund, pas disa vonesave, vazhdimi i tij shumë i pritur Mickey 17 po bën premierën e tij botërore në Berlinale këtë fundjavë, pas disa vonesash; fillimisht ishte planifikuar të dilte në mars 2024.
Çfarë do të thotë kjo për cilësinë e filmit, ne do ta shohim, por shikimi i trailers sugjeron se do të jetë një shkencë-fiction si asnjë tjetër: me Robert Pattinson si një njeri që vdes disa herë dhe më pas klonohet përsëri, duke punuar si “i disponueshëm” në një mision hapësinor vetëm për t’u përplasur me një situatë të gabuar kur procesi i rigjenerimit shkon keq. Ekziston një kast mbështetës mjaft i shkëlqyer, që përfshin Toni Collette, Naomi Ackie, Steven Yeun dhe Mark Ruffalo, ndërsa gjithçka që tregon trailer-i sugjeron një trajtim të veçantë mbi disa nga temat e preferuara të Bong, si kapitalizmi dhe shfrytëzimi.
Premiera e dramës epike të re të TV-së
Festivale të tilla si Berlinale kanë hapur gjithnjë e më shumë hapësirë për premierën e serialeve televizive të mëdha, dhe këtë vit Berlinale do të shfaqë dy episodet e para të një prej dramave më të pritura të vitit, The Narrow Road to the Deep North. E adaptuar nga romani fitues i çmimit Booker të autorit australian Richard Flanagan, me Jacob Elordi në rolin e Dorrigo Evans, një ushtar australian i Luftës së Dytë Botërore që bie rob në një kamp të burgosurish japonez.
Filmi do të ndjekë përvojat e tij traumatike atje, ku detyrohet të ndihmojë në ndërtimin e hekurudhës famëkeqe të “Vdekjes” të Birmanisë, dhe gjithashtu kthimin e tij në atdhe.
Regjisor është Justin Kurzel, i cili me filma si True History of the Kelly Gang dhe The Order ka krijuar një profil si dekonstruktues i maskulinitetit dhe dhunës mashkullore.
Tre filma që eksplorojnë anën e errët të maternitetit
Kujdes: kur If I Had Legs I’d Kick You pati premierën në Festivalin Sundance në janar, u shpall si një prej përvojave më stresuese të shikimit që nga Uncut Gems. Rose Byrne luan rolin e një terapisti të mbingarkuar që kujdeset për vajzën e saj të sëmurë ndërkohë që burri është jashtë dhe ndërsa ajo përballet me një problem pas një tjetri, shikuesit mund të arrijnë nivelet e panikut që zakonisht shoqërojnë filmat e horrorit.
Por kjo nuk është e vetmja film që në Berlinale trajton presionet e jashtëzakonshme të sëmundjes dhe maternitetit. Në Mother’s Baby, një dramë gjermane e shkruar dhe drejtuar nga Johanna Moder, një nënë e re (Marie Leuenberger) ndihet aq e huaj ndaj foshnjës së saj të sëmurë, sa dyshon se një mjek i ka dhënë fëmijën e dikujt tjetër. Dhe në Hot Milk, një adaptim nga romani i Deborah Levy, roli i një nënë të kontrolluar (Fiona Shaw) dhe një vajze të rritur (Emma Mackey) përkeqësohet kur ato udhëtojnë për në Spanjë për të gjetur një kurë për sëmundjen e rëndë të nënës.
Tema politike të nxehta
Berlinale është një festival që specializohet në drama dhe dokumentarë me një ngarkesë politike të fuqishme. Vjet, dy nga fituesit më të mëdhenj ishin Dahomey, një film dokumentar që trajtonte rikthimin e artefakteve koloniale, dhe No Other Land, një dokumentar që hulumtonte situatën në Bregun Perëndimor.
Edicioni i këtij viti duket se do të vazhdojë këtë traditë që nga filmi hapës i natës së parë, The Light, i shkruar dhe drejtuar nga Tom Tykwer, ku një familje gjermane tronditet nga ardhja e një refugjati sirian.
Përndryshe, The Blue Trail i Gabriel Mascaro imagjinon një të ardhme të afërt ku qeveria braziliane i detyron qytetarët në moshën e mesme të 70-ave të lëvizin dhe të jetojnë në komunitete të largëta. Dhe më intriguese nga të gjitha, Dreams i Michel Franco, me Jessica Chastain në rolin e një socialite të pasur nga San Francisko që ka një romancë pasionante me një balerin (Isaac Hernández) që ka kaluar ilegalisht kufirin nga Meksika.
Kjo dramë midis një gruaje të vjetër dhe një burri më të ri mund të jetë ky vit , por problemi nuk qëndron vetëm në dallimet e moshës dhe statusit, por edhe në pabarazinë e të drejtave të dy dashamirëve për të jetuar dhe punuar në SHBA./Katror.info
Përgatiti:
