A keni ëndërruar ndonjëherë të udhëtoni nëpër kohë, siç bëjnë personazhet në filmat fantastiko-shkencor?
Për shekuj me radhë, koncepti i udhëtimit në kohë ka mahnitur imagjinatën e njerëzve.
Udhëtimi në kohë është koncepti i lëvizjes midis pikave të ndryshme në kohë, ashtu si lëvizni midis vendeve të ndryshme.
Mundesh me e lexu edhe…
Në filma, mund të keni parë personazhe duke përdorur makina speciale, pajisje magjike apo edhe duke u hedhur në një makinë futuriste për të udhëtuar prapa ose përpara në kohë.
Por a është kjo vetëm një ide për filma, apo mund të ndodhë vërtet?
Çështja nëse koha është e kthyeshme mbetet një nga pyetjet më të mëdha të pazgjidhura në shkencë.
Nëse universi ndjek ligjet e termodinamikës, mund të mos jetë e mundur.
Ligji i dytë i termodinamikës thotë se gjërat në univers ose mund të mbeten të njëjta ose të bëhen më të çrregullta me kalimin e kohës.
Është paksa si të thuash se nuk mund t’i kthesh vezët siç kanë qenë pasi ato të jenë gatuar.
Sipas këtij ligji, universi nuk mund të kthehet kurrë saktësisht siç ishte më parë.
Koha mund të ecë vetëm përpara, si një rrugë me një drejtim.
Koha është relative
Megjithatë, teoria e relativitetit të fizikanit Albert Einstein sugjeron se koha kalon me ritme të ndryshme për njerëz të ndryshëm.
Dikush duke ecur me shpejtësi në një anije kozmike që lëviz afër shpejtësisë së dritës – 671 milionë milje në orë – do të përjetojë kohën më ngadalë se një person në Tokë.
Njerëzit ende nuk kanë ndërtuar anije kozmike që mund të lëviz me shpejtësi afërsisht sa drita, por astronautët që vizitojnë Stacionin Ndërkombëtar Hapësinor lëvizin rreth Tokës me shpejtësi afër 28,163 km/h.
Astronauti Scott Kelly ka kaluar 520 ditë në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës dhe si rezultat është plakur pak më ngadalë se vëllai i tij binjak Mark Kelly.
Scott dikur ishte 6 minuta më i vogël se vëllai i tij binjak, shkruan yahoonews, përcjell Telegrafi.
Tani, sepse ai po udhëtonte shumë më shpejt se Marku dhe për kaq shumë ditë, ai është 6 minuta e 5 milisekonda më i ri.
Bëhet e ditur se disa shkencëtarë po eksplorojnë ide të tjera që teorikisht mund të lejojnë udhëtimin në kohë.
Një koncept përfshin vrimat e krimbave, ose tunele hipotetike në hapësirë që mund të krijojnë shkurtore për udhëtimet nëpër univers.
Nëse dikush mund të ndërtonte një vrimë krimbi dhe më pas të gjente një mënyrë për të lëvizur me shpejtësinë e dritës – si anija kozmike e përmendur më lart – do të plaket më ngadalë.
Megjithatë, vrimat e krimbave mbeten teorike: shkencëtarët ende nuk kanë gjetur një të tillë.
Paradoks
Ka edhe paradokse që lidhen me udhëtimin në kohë.
“Paradoksi i gjyshit” është një problem hipotetik që mund të lindë nëse dikush udhëton pas në kohë dhe aksidentalisht i pengon gjyshërit të takohen.
Kjo do të krijonte një paradoks ku nuk keni lindur kurrë, gjë që ngre pyetjen: si mund të kishit udhëtuar prapa në kohë në radhë të parë?
Është një enigmë mahnitëse që shton misterin e udhëtimit në kohë.
Fizikani Stephen Hawking testoi mundësinë e udhëtimit në kohë duke organizuar një darkë ku ftesat që shënonin datën, kohën dhe koordinatat nuk u dërguan derisa darka ishte kryer.
Shpresa e tij ishte që ftesa do të lexohej nga dikush që jetonte në të ardhmen, i cili kishte aftësi për të udhëtuar pas në kohë.
Por askush nuk u shfaq.
Siç theksoi ai: “Dëshmia më e mirë që kemi se udhëtimi në kohë nuk është i mundur dhe nuk do të jetë kurrë, është se ne nuk jemi pushtuar nga një mori turistësh nga e ardhmja”.
Teleskopët janë makina kohore
Është interesante se astrofizikanët e armatosur me teleskopë të fuqishëm zotërojnë një formë unike të udhëtimit në kohë.
Ndërsa shikojnë në hapësirën e madhe të kozmosit, ata vështrojnë universin e kaluar.
Drita nga të gjitha galaktikat dhe yjet kërkon kohë për të udhëtuar, dhe këto rreze drite bartin informacion nga e kaluara e largët.
Kur astrofizikanët vëzhgojnë një yll ose një galaktikë përmes një teleskopi, ata nuk po e shohin atë siç është në të tashmen, por siç ekzistonte kur drita filloi udhëtimin e saj drejt Tokës miliona deri në miliarda vjet më parë.
Siç raportohet, teleskopi hapësinor më i ri i NASA-s, James Webb, po shikon galaktikat që u formuan në fillimin e Big Bengut, rreth 13.7 miliardë vjet më parë.
Ndërkohë që nuk ka gjasa të kemi makina kohore si ato në filma së shpejti, shkencëtarët po hulumtojnë dhe eksplorojnë në mënyrë aktive ide të reja.
Por tani për tani, ne do të duhet të shijojmë idenë e udhëtimit në kohë në libra, filma dhe ëndrra. /Katror.info
Përgatiti:
