Ky artikull është shkruar nga Claire Ratinon, një gazetare dhe kopshtare e njohur për qasjen e saj të qëndrueshme ndaj kultivimit të ushqimit.
Në këtë shkrim, ajo ndan këshilla praktike për testimin e farave përpara sezonit të mbjelljeve, duke shpjeguar pse është e rëndësishme të kontrollohet nëse farat janë ende të mbira.
Me një qasje të thjeshtë dhe efektive, Ratinon tregon një metodë të lehtë për të vlerësuar cilësinë e farave të ruajtura, duke ndihmuar kopshtarët të shmangin humbjet dhe të planifikojnë më mirë kopshtin e tyre për pranverë.
Nëse, si unë, ruani fara për mbjellje të ardhshme, ia vlen të kontrolloni nëse do të mbijnë. Për fat të mirë, ky proces është i thjeshtë, shkruan Claire Rationon për The Guardian, transmeton Katror.info.
Më pëlqen të mendoj për veten si një person të organizuar, por nëse do të shihnit kutinë time të farave, mund të mos pajtoheshit. Është një kuti e ricikluar këpucësh, që dikur mbante çizme, me kartonë që e ndajnë në ndarje të etiketuar sipas familjeve të bimëve.
Çdo pjesë është një kaos paketash, zarfe, kavanozësh të vegjël dhe letra të palosura rreth farave që janë blerë, ndarë dhe ruajtur. Jo gjithçka është e etiketuar, disa pako janë bosh dhe shumë fara kanë qenë aty për vite me radhë, duke kaluar kohën e tyre të pjellorisë.
Farat nuk zgjasin përgjithmonë, për fat të keq. Jetëgjatësia e tyre varet nga sa kohë janë ruajtur, në çfarë kushtesh dhe çfarë lloj fare janë për shembull, farat e qepës është më mirë të mbillen brenda një ose dy vitesh, ndërsa farat e kastravecit dhe lakrës mund të ruhen për rreth pesë vjet.

Në përgjithësi, një farë do të zgjasë më shumë nëse ruhet në kushte të kundërta me ato që kërkohen për mbirje. Për shumicën e farave, kjo do të thotë t’i mbani në vend të freskët dhe të thatë.
Gjatë kësaj kohe më të qetë të vitit, me sezonin e mbjelljeve që po afrohet, testimi i farave për të parë nëse janë të mbira është një detyrë e vlefshme dhe e përshtatshme.
Kjo do t’ju ndihmojë të përcaktoni nëse duhet të mbillni farat e vjetra që keni tashmë apo të blini të reja. Është një proces relativisht i thjeshtë.
Spërkatni farat në një pecetë të lagur. Pas dy javësh, ato që janë të mbira do të kenë mbirë
Merrni farat që dëshironi të testoni dhe shpërndani një mostër mbi një copë pecete kuzhine të lagur. Farat më të mëdha si bizelet dhe fasulet ia vlen të lihen të njomen më parë. Pastaj vendosini farat e lagura në një pjatë dhe fusni atë në një qese plastike ose një enë plastike përpara se t’i vendosni diku të ngrohtë. Nëse po testoni fara të ndryshme në të njëjtën kohë, është thelbësore që t’i etiketoni me kujdes, pasi është shumë e lehtë të harroni cilat janë cilat pasi t’i keni lënë për (shpresojmë) të mbijnë.
Kontrolloni farat çdo disa ditë për shenja mbirjeje, duke u siguruar që letra të qëndrojë e lagësht, por jo e ngopur me ujë (që do të bënte që farat të kalben përpara se të kenë mundësi të dalin). Pas rreth dy javësh, të gjitha farat që janë të mbira duhet të kenë mbirë. Do të dëshironi të shihni disa gjethe embrionale dhe zhvillim të rrënjëve.

Në mënyrë ideale, të gjitha farat do të kishin mbirë, duke dhënë një normë mbirjeje prej 100%, por për farat më të vjetra ka të ngjarë që kjo normë të jetë më e ulët.
Nëse gjysma e mostrës së farave tregojnë shenja jete, atëherë kanë një normë mbirjeje prej 50%, kështu që do të ishte një ide e mirë të mbillni dyfishin e farave që do të përdornit me fara të freskëta për të marrë rezultatet që kërkon plani juaj i mbjelljes.
Mbjellja e farave në një vazo dhe më pas zhvendosja e fidanëve që dalin është një mënyrë tjetër për të përdorur fara me jetëgjatësi të ulët.
Megjithatë, nëse shkalla e mbirjes është më e ulët se 50%, ndoshta nuk ia vlen përpjekja, si dhe përdorimi i plehut organik apo hapësirës në vendin që janë vendosur e farat. /Katror.info
Përgatiti:
