Fotografitë në mënyrë të natyrshme lidhen me buzëqeshjen, dëshirën për të koleksionuar çaste të bukura dhe paraqitjen më të veçantë në to.
Gjithsesi, po vërejtem fotot e bëra në kohët më të hershme, ato bardhezi që tash për ne mbeten veç kujtime të një kohe, vërejmë që nuk ka qenë gjithmonë kështu. E pse? Ka disa teori që i përafohen një shpjegimi të mundshëm për këtë. Sado e pazakontë të duket, në fotografitë e vjetra, personazhet pavarësisht moshës, gjinisë, gjendjes psikologjike apo kasës shoqërore duket se janë fytyrë ngrysur krejt kohën, nuk kanë fare emocion dhe vështrimi i tyre është i ngulur në hapësirë.
Po çka ishte e vërteta e kësaj pune? Sipas rrëfimit të priftit francez, John Baptist Delasalle, atëbotë të zhveshje dhëmbët ishte gjë e pahijshme, gjë që besohej edhe në epokën viktoriane. Por, ka edhe një teori pak më të ndryshme e cila thotë se shëndeti i dhëmbëve të njerëzve atëbotë ishte i keq dhe për këtë arsye njerëzit nuk i shfaqnin, shkruan vox.com, transmeton Katror.Info.
Mundesh me e lexu edhe…
Një tjetër teori thotë se njerëzit që pozonin në fotografi nuk mund të buzëqeshnin sepse ishin të rraskapitur. Kohëzgjatja që ata duhej të qëndronin në këmbë ose në një vend ishte mjaftueshëm e gjatë sa për t’i bërë ata ta humbasin durimin. Gjithsesi, me shfaqjen e kamerave të reja në vitin 1900 kjo gjë ndryshoi dhe shprehja perfekte nuk kërkonte shumë kohë më./Katror.Info
Përgatiti:
