Dy fqinje të moshuara angleze po festojnë së bashku 101-vjetorin e lindjes, pasi kanë lindur në të njëjtën ditë të vitit 1924.
Josie Church dhe Anne Wallace-Hadrill jetojnë pranë njëra-tjetrës në Oksford që nga vitet 1980 dhe prej vitesh e festojnë bashkë ditëlindjen, shkruan Good News Network, transmeton Katror.info.
“Më duket se jeta ka kaluar shumë shpejt,” thotë Josie.
Mundesh me e lexu edhe…
“Nuk kemi menduar shumë për kalimin e kohës, ajo thjesht ka rrjedhur”, shton ajo.
Pas humbjes së bashkëshortëve, të dyja u angazhuan në aktivitete vullnetare dhe krijuese, duke u bërë shoqe të ngushta.
“Anne ka qenë gjithmonë e zënë, ashtu si unë produktive dhe krijuese”, tregon ajo tutje.
“Ajo merrej me pikturë dhe tapiseri, gjithmonë kishte diçka për të bërë, ndërsa unë isha e angazhuar me gjëra të tjera diku tjetër. Kështu ka qenë jeta jonë”, tha ajo.
Anne studioi gjuhën angleze në Kolegjin St. Hilda të Universitetit të Oksfordit dhe gjatë Luftës së Dytë Botërore shërbeu si mekanike radioje në Shërbimin Mbretëror Detar për Gratë. Pas diplomimit, ajo punoi si leksikografe për Fjalorin Anglez të Oksfordit.
“Gjithmonë kam pasur pasion për fjalët. Ishin zanati im”, thotë ajo.
Vitin e kaluar, ajo u nderua me një medalje për shërbimin e saj në Marinën Mbretërore, një vlerësim që u cilësua si i vonuar, por i merituar.
Ndërkohë, Josie u trajnua për tre vite si infermiere në Preston Royal Infirmary dhe kujton momentin e krijimit të Shërbimit Kombëtar të Shëndetit (NHS).
“Atëherë, duhej të jetoje në kampus, nuk mund të martoheshe dhe gjithçka ishte shumë e rreptë. Sot, njerëzit nuk do ta pranonin një mënyrë të tillë jetese,” thotë ajo.
Gjatë punës si infermiere gjatë Luftës së Dytë Botërore, Josie pati një përvojë tronditëse duke u kujdesur për ushtarë gjermanë të SS, të cilët i përshkroi si “pacientë shumë të vështirë, që nuk donin të merrnin kujdesin tonë”.
Pas luftës, ajo u zhvendos në Oksford me bashkëshortin e saj, i cili vazhdoi studimet atje.
“Oksfordi ishte një vend i pazakontë në atë kohë, sepse çdo kolegj kishte një numër të madh studentësh më të moshuar, të cilët kishin kaluar luftën dhe po riktheheshin për të vazhduar universitetin. Në klasë gjeje burra më të mëdhenj në moshë bashkë me të rinj 18-vjeçarë që sapo kishin dalë nga shkolla”, tregon ajo tutje.
Asnjëra nuk e kujton saktësisht momentin kur zbuluan se kishin të njëjtën ditëlindje, por veçanërisht kanë shijuar festën e 100-vjetorit të tyre, të organizuar për vitin 2024.
“Jetojmë në një rrugë të mrekullueshme. Është si një familje e madhe dhe e bashkuar,” thotë Josie, e cila është nënë e tre fëmijëve “të mrekullueshëm”.
“Të gjithë njohin njëri-tjetrin. Nëse ke një problem, mjafton të thërrasësh dhe dikush do të vijë të të ndihmojë. Mendoj se jemi me fat”, tha ajo.
E pyetur nga agjencia e lajmeve SWNS se çfarë këshille do të jepte për një jetë të gjatë, Josie u përgjigj thjesht: “Thjesht jeto.”
“Bën atë që duket e nevojshme në momentin e duhur, pastaj vazhdon me diçka tjetër që vjen pas. Kështu, thjesht kalon nga një gjë te tjetra.
“Nuk jemi ne që e planifikojmë plotësisht jetën tonë. Mendoj se është jeta ajo që na drejton ne”, përfundon ajo./Katror.info
Përgatiti:
