Ruajtja dhe ndarja e farave kanë përfitime të rëndësishme mjedisore. Por studime të reja tregojnë se ato mund të ndikojnë pozitivisht edhe në mirëqenien e njerëzve.
Gjatë 15 viteve të punës në projekte komunitare për ushqimin, Catherine Howell vuri re se, përveç ruajtjes së biodiversitetit, mbledhja dhe shkëmbimi i farave kishin një efekt të dobishëm edhe te kultivuesit, shkruan Positive News, transmeton Katror.info.
Për ta vërtetuar këtë, ajo nisi një projekt pilot si pjesë e programit të Sovranitetit të Farave të Fondacionit Gaia, të cilin ajo ndihmon ta koordinojë.
Pesëmbëdhjetë persona që përballeshin me sfida në shëndetin e tyre mendor morën pjesë në këtë iniciativë, duke u takuar çdo dy javë gjatë vitit 2024 në tre grupe në Middlesbrough, Stockton-on-Tees dhe Hinderwell. Çdo pjesëmarrës kultivoi një të mbjellë sipas dëshirës dhe më pas korrën farat e saj.
Çdo sesion fillonte me një vlerësim të mirëqenies mendore, dhe në fillim e në fund të kursit, pjesëmarrësit matën ndryshimet në gjendjen e tyre emocionale.
Pavarësisht sfidave që shumë prej tyre përjetuan gjatë vitit, rezultati mesatar u rrit me 6%, me përmirësimin më të madh te ata që fillimisht kishin ndjerë veten më të dobët. Një pjesëmarrës raportoi një rritje nga 2/5 në 4/5, duke e lidhur këtë ndryshim me mundësinë për të mësuar diçka të re në një ambient mbështetës dhe miqësor.
Edhe pse projekti ishte i vogël dhe përmirësimet të lehta, ai gjen mbështetje në një studim shkencor nga Kanadaja, i publikuar në dhjetor. Ky studim tregoi se ruajtja komunitare e farave ndikon pozitivisht në shëndetin dhe mirëqenien e njerëzve.
Laurissa Papprill, një nga pjesëmarrëset, zgjodhi të rrisë fasule të gjata, një përbërës i rëndësishëm në gatimet e nënës së saj të ndjerë.
“E shikoja teksa rritej sikur të ishte foshnja ime,” thotë ajo. “Gjithmonë dilja nga serat e mbuluara me një ndjenjë gëzimi”, tha ajo.
Autorja Kathy Slack, e cila në librin e saj të ri Rough Patch rrëfen se si kultivimi i perimeve e ndihmoi të kapërcejë lodhjen dhe depresionin, nuk u habit nga ky rezultat.
“Mbjellja e një fare është një akt shprese,” thotë ajo.
“Kur ndihesh në dyshim për të ardhmen, mbjellja e një fare është si një premtim që i bën vetes për ditët që do të vijnë”, tregoi ajo.
Howell vazhdon të mbështesë grupin dhe shpreson të organizojë një tjetër kurs vitin e ardhshëm.
Ajo pyeti pjesëmarrësit nëse ndryshimi pozitiv vinte nga kultivimi i farave apo thjesht nga pjesëmarrja në grup dhe koha e kaluar në natyrë.
Përgjigja e tyre ishte e qartë: “Ishte fara ajo që bëri ndryshimin. Ishte ndjenja e krijimit të bollëkut,” thotë Howell./Katror.info
Përgatiti:
