Vasillis Panayiotaropoulos gjithmonë kishte një etje për dijen – por ishte i detyruar të lërë arsimin në moshën 12 vjeçare për t’i ndihmuar babait të tij në bujqësi.
“Çdo gjë që mësoj është interesante,” thotë Vasillis Panayiotaropoulos, “të jesh këtu të ndritë mendjen.”
Në kostumin e tij të errët dhe me këpucë të shndritura, Panayiotaropoulos jo vetëm që paraqitet si një figurë e dallueshme në një dhomë ku muri pas është mbuluar me graffiti, por është gjithashtu nxënësi më i moshuar që frekuenton shkollën e dytë të natës në qendër të Athinës. Të paktën gjysma e shokëve të tij të klasës janë në moshën e nipërve të tij.
Kanë kaluar gati 70 vjet që kur ai ndoqi për herë të fundit shkollën.
“Lashë shkollën në moshën 12 vjeçare për t’i ndihmuar babait tim në fushë,” thotë ai duke kujtuar fëmijërinë e tij në një fshat në Peloponez, por në mendjen dhe shpirtin tim kam pasur gjithmonë dëshirën për të u kthyer, është një dëshirë që nuk ka ikur kurrë, shkruan The Guardian, përcjell Katror.info.
Kur mbushi 80 vjeç, ish-pronari i tavernës i tha gruas së tij, Marisë, një grua e pensionuar si rrobaqepëse, se përfundimisht do të vepronte sipas asaj dëshire. Pas gati pesë dekadash pune si kuzhinier dhe duke drejtuar biznesin e tij [një punë e vështirë, një jetë e vështirë] në kryeqytetin grek, ai kaloi përmes portave të hekura të shkollës së dytë të natës vitin e kaluar.

Sot, ai është i regjistruar në një klasë që zakonisht do ta ndiqte një 15-vjeçar, një mendim që i bën fytyrën e tij të shtohet me një buzëqeshje përpara se të shpërthejë në një të qeshur, ”sikur të isha 15 vjeç përsëri,” thotë ai.
“Gjithmonë kam pasur këtë ëndërr për t’u mbushur me dije, por kurrë nuk mendoja se do të vinte dita kur do ta jetoja atë.” /Katror.info
Përgatiti:
