Nëse po mendoni të shkoni në takimin prindër-mësues me një listë të gjatë ankesash, mendohuni dy herë.
Shpesh është e mundur të adresohen çështjet që kanë nxënësit pa u përplasur me mësuesin e fëmijës tuaj ose pa hedhur faj, edhe kur çështjet janë të ndjeshme.
Pasi mësuesja e birit të saj e akuzoi gabimisht për plagjiaturë, ishte shumë tunduese për një nënë ta përballej mësuesen me zemërim, thotë Jennifer Breheny Wallace, autore e librit “Never Enough: When Achievement Culture Becomes Toxic — And What We Can Do About It”, e cila intervistoi këtë nënë për librin e saj, shkruan CNN, përcjell Katror.info.
Mundesh me e lexu edhe…
Në vend të kësaj, nëna i kujtoi vetes se mësuesja ishte në ekipin e djalit të saj dhe dëshironte që ai të kishte sukses. Duke vendosur t’i jepte mësueses përfitimin e dyshimit, ajo arriti ta fillonte bisedën qetësisht.
Kjo krijoi një atmosferë për një bisedë shumë më të civilizuar dhe mësuesja përfundoi duke i dhënë djalit mbështetje që përmirësoi jashtëzakonisht shumë shkrimin e tij, tha Wallace.
Kjo është një kujtesë e rëndësishme për prindërit, teksa shumë prej tyre i drejtohen takimeve prindër-mësues në fund të nëntorit, shtoi Wallace.
“Asnjë mësues nuk hyn në këtë profesion për para apo lavdi,” tha ajo. “Mos harroni se mësuesit janë aty sepse kanë një mision, dhe ai mision është të investojnë te fëmija juaj. Prandaj, takohuni me ta duke pasur këtë supozim në mendje.”
Nëse prindërit kanë shqetësime — për shembull, mund të mendojnë se një mësues po i sfidon shumë fëmijën, ose jo mjaftueshëm — është koha për të “shfaqur kuriozitet, jo zemërim,” rekomandoi Wallace. Ajo sugjeroi që prindërit t’i tregojnë mësuesit çfarë po vërejnë në shtëpi dhe të pyesin nëse mund të punojnë së bashku për të zgjidhur problemet.
Lauren Tetenbaum ishte dakord. “Është një ide e mirë të shkoni në takim me planin për të dëgjuar më shumë sesa të flisni,” tha Tetenbaum, një terapiste dhe avokuese për shëndetin mendor të nënave nga Westchester County, New York.
Kjo sepse mësuesit kalojnë shumë kohë me fëmijët dhe shpesh kanë njohuri të vlefshme për ta. Dhe nëse një fëmijë është ankuar për një situatë të caktuar, është e mundur që nuk e ka ndarë gjithë historinë.
Të modeloni qytetarinë për fëmijët tuaj
“Sot ne prindërit ndihemi sikur duhet të jemi gjithçka për fëmijët tanë,” tha Wallace. Por është e shëndetshme dhe e vlefshme që fëmijët të kenë marrëdhënie të forta me mësuesit e tyre. “Lejojini të rriturit në jetën e tyre t’i mbështesin.”
Një mënyrë që prindërit t’i ndihmojnë këto marrëdhënie është duke shprehur mirënjohje dhe vlerësim për mësuesit për gjërat specifike që bëjnë për të mirën e fëmijëve, rekomandoi Wallace. “Mësuesit vërtet përcaktojnë mjedisin ku fëmijët tanë punojnë. Dhe ne duam që ai mjedis të jetë pozitiv. Duam që këto marrëdhënie të jenë pozitive.”
Kjo gjithashtu do të thotë se prindërit nuk duhet të kritikojnë një mësues para fëmijës së tyre. “Kur flisni keq për një trajner ose një mësues, ajo që bëni është të minoni atë marrëdhënie,” paralajmëroi ajo.
Nëse sulmoni një mësues pas një gabimi, gjithashtu dërgoni një mesazh të dëmshëm për fëmijët.
“Kur ne ‘përjashtojmë’ edukatorët tanë, i mësojmë fëmijëve se … në këtë shoqëri, në këtë botë, nuk ka vend për papërsosmëri,” tha Wallace.
“Kam folur me shumë nxënës që kishin frikë nga ‘përjashtimi.”
Filloni duke i mësuar fëmijëve që të mos ‘përjashtojnë’ të tjerët. “Duhet të jemi një shoqëri më falëse, dhe duhet të kthehemi te qytetaria, dhe si prindër duhet të modelojmë atë qytetari,” tha ajo.
Përtej suksesit akademik
Prindërit duhet t’i shohin këto biseda si mundësi për të mbështetur rritjen e fëmijëve në fusha përtej akademikës, tha Wallace. Kërkimet e saj tregojnë se kur fëmijët ndihen të vlerësuar për atë që janë, dhe jo për arritjet e tyre, shëndeti i tyre mendor përfiton.
Duke bërë pyetje si: kush janë miqtë e fëmijëve të tyre dhe si po kontribuojnë në komunitet, prindërit mund të marrin informacione të dobishme për të kultivuar ndjenjën se fëmijët e tyre janë të vlefshëm pavarësisht performancës.
Vazhdimi i bisedës
Tetenbaum gjithashtu tha se prindërit nuk duhet të ndihen sikur duhet të presin deri në takimin tjetër — dhe shpesh të fundit — me mësuesin për të ndjekur bisedën. Ajo sugjeroi të pyesin mësuesit për mënyrën e tyre të preferuar të komunikimit, si telefoni ose emaili.
“Zakonisht, nëse ka një çështje, mund të organizoni një takim tjetër, dhe kjo zakonisht pritet mirë, shpesh herë, do të habiteni se sa të gatshëm janë edukatorët për të biseduar me ju” tha ajo.
Kjo bëhet edhe më e vërtetë nëse prindërit ndjekin këshillën për të trajtuar mësuesit si partnerë në suksesin e fëmijëve të tyre dhe t’i trajtojnë ata me qytetari dhe mirënjohje./Katror.info
Përgatiti:
