Njihuni me disa nga ‘traditat e jetesës’ së Zvicrës!

Zvicra është një komb që i merr seriozisht zakonet e tij. Pra, ndoshta nuk është çudi që traditave ende të njohura sot u jepet një status i veçantë.

Lista, e cila filloi në vitin 2012, përfshin tradita që kanë ekzistuar për disa vjet – apo edhe shekuj në disa raste – dhe që ende praktikohen në rajonet zvicerane sot.

Këtë javë FOC njoftoi se kishte 29 hyrje të reja, që do të thotë se lista tani ka 228 artikuj të rëndësishëm të trashëgimisë kulturore në të, pasi u morën parasysh sugjerimet e publikut.

Ndër ngjarjet e përfshira tashmë janë zakone të tilla, si sezoni i kullotave alpine, luftimet e lopëve, yodelling, loja me alphorn dhe Basel Fasnacht, shkruan The Local.

Velogemel (BE)

Së pari do të kthehemi te kjo biçikletë prej druri. Sipas bosëve të turizmit, velogemel u shpik nga një njeri i quajtur Christian Bühlmann nga Grindelwald në Alpet Bernese, i cili aplikoi për një patentë për automjetin në vitin 1911. Në atë kohë ai e përshkroi atë si një “slitë me një drejtim të vetëm”. Ai u bë mjeti i preferuar për vendasit që të vërtiteshin rreth zonës Grindelëard në muajt e dimrit.

Në ditët e sotme mund të shikoni Kampionatin Botëror Velogemel, i cili mbahet çdo vit në shkurt. Por për ata që janë të interesuar ta provojnë vetë, mund ta marrin me qira këtë ‘biçikletë bore’ në stacionin hekurudhor Grindelwald, përcjell albinfo.ch.

Hiking (në mbarë vendin)

Ndonëse nuk është aspak një aktivitet i pazakontë, FOC tha se hiking iu shtua listës sepse është një aktivitet “i praktikuar dhe mirëmbajtur nga pjesë të gjera të popullsisë” në Zvicër.

Kjo tregon se sa shumë do të thotë ecja për zviceranët.

Falë një përzgjedhjeje mahnitëse të pikave të natyrës, duke përfshirë pamjet e mrekullueshme malore, liqenet dhe ujëvarat befasuese, Zvicra është vendi i përsosur për të ecur në shëtitje.

Ka mbi 65,000 shtigje të shënuara në të gjithë vendin, pavarësisht nëse po kërkoni të ecni nëpër një pyll ose në Alpe.

Është një hobi që vetë zviceranët e marrin seriozisht; do të gjeni se shumë njerëz – qoftë vetë, si çift apo në grupe familjare apo miqsh, bëjnë një udhëtim ditor për të ecur jashtë qytetit rregullisht, shkruan The Local.

Zilja e lopës (BE, FR, NE, VS)

Këmbanat e lopës (dhe lopët) janë sinonim i Zvicrës. Në fakt, ka të ngjarë të gjeni versione kitsch të këtyre këmbanave në dyqanet e turistëve zviceranë midis suvenireve me çokollatë dhe djathë.

Fermerët filluan të përdornin zilet e lopës në mënyrë që të gjenin bagëtinë e tyre pavarësisht nga moti dhe koha e ditës. Coëbells përdoren gjithashtu në ditët e sotme në shumë festime dhe ngjarje sportive (dhe gjithashtu disa muzikë pop).

Tani krijimi i këtyre këmbanave të shenjta po nderohet në listën e traditave të gjalla.

“Lista përfshin gjithashtu njohuri dhe aftësi që praktikohen dhe transmetohen nga grupe dhe komunitete më të vogla,” tha FOC. “Për shembull, hedhja e kambanave të bagëtive në kantonet e Bernës, Fribourg, Neuchâtel dhe Valais”, përcjell albinfo.ch.

Absinthe (NE)

Zvicra ndonjëherë mund të shmanget nga lidhja e saj me pijen alkoolike absinthe, pjesërisht për shkak të një vrasjeje të tmerrshme në fillim të viteve 1900 që lidhej me konsumimin e pijes.

Por tani është duke u përfshirë në listën e traditave të gjalla – veçanërisht “prodhimi dhe praktikat sociale” rreth tij.

Absinthi – i njohur gjithashtu si ‘zana e gjelbër’ – u zbulua në Val-de-Travers të Zvicrës, pranë kufirit francez, në mesin e shekullit të 18-të.

Bëhet me distilim dhe përmban të ashtuquajturën “trininë e shenjtë” të artemisia absinthium (pelin i madh), fara anise dhe kopër, ndërsa mund të shtohen edhe bimë të tjera aromatike.

Ajo u bë pija e zgjedhur për bohemët dhe artistët në Paris, por shënoi një reputacion të keq për shkak të frikës se shkakton halucinacione dhe çmenduri.

Ai u ndalua në Zvicër në 1910 dhe më vonë në Francë, Gjermani dhe SHBA. Megjithatë, prodhuesit zviceranë dolën në ilegalitet dhe vazhduan ta bënin atë në fshehtësi.

Kjo ishte e ndërlikuar për shkak të erës së fortë urët që lindën gjatë procesit të distilimit. Thuhej se këto aroma vareshin mbi fshatrat në Val-de-Travers për gati një shekull, pasi prodhuesit e fshehën prodhimin në bodrume, shkruan The Local.

Absinthi u legalizua në Zvicër në vitin 2005 – dhe që atëherë, ai është bërë një produkt kulti, dhe diçka për të cilën rajoni lokal tani është hapur shumë krenar.

“Disa distilues dhe prodhues bimësh janë bashkuar në një shoqatë tregtare për të promovuar dhe zhvilluar aktivitete të lidhura me absinthe,” tha House of Sëitzerland, i cili është një botim nga Departamenti Federal i Punëve të Jashtme të Zvicrës.

Ekziston gjithashtu një Muze i Absinthes në Môtiers që mund ta vizitoni për të marrë një pasqyrë të plotë të historisë së ‘zanës së gjelbër’, përcjell albinfo.ch.

Bujtinat malore të Juras (BE)

Këto bujtina malore ose métairies në frëngjisht gjenden në rajonin malor Jura dhe janë të njohur për sigurimin e strehimit dhe një vakt ose rostiçeri të thjeshtë, por të përzemërt dhe të shijshme.

Ju mund të prisni të gjeni të preferuarat zvicerane si rösti dhe fondue pas (ose në mes) ecjes ose udhëtimit me biçikletë. Të ftuarit inkurajohen të ulen rreth tavolinave të mëdha, të bisedojnë me të tjerët dhe të vendosin këmbët lart për pak kohë. Shumë ofrojnë edhe një shtrat për natën.

Banorët janë të njohur për një ritëm më të ngadaltë të jetës dhe mund të drejtojnë fermë krahas bujtinës. Ju madje mund të merrni përvojën e plotë zvicerane dhe të zbuloni se ata prodhojnë djathin e tyre.

Ka të ngjarë t’i gjeni këto bujtina të hapura nga pranvera në vjeshtë, por disa marrin edhe mysafirë gjatë dimrit, shkruan The Local. /Albinfo.ch/Katror.info